«Ταξίδι στον Ήλιο»

Ο μιμητισμός, είναι ένας φυσικός νόμος, που δεν μπορεί κανείς να τον αρνηθεί και ο ίδιος ο άνθρωπος δεν ξεφεύγει απ' αυτόν. Αν κατοικεί σε ακάθαρτους και σκοτεινούς χώρους, κι αυτός επίσης θα γίνει, λίγο-λίγο, στις σκέψεις του και στα συναισθήματά του, λυπημένος, κατσουφιασμένος, απαισιόδοξος. Δεν είναι το σώμα του βέβαια, αλλά η ψυχή του που εξισώνεται: προκαλείται ένα είδος οσμώσεως, διεισδύσεως του περιβάλλοντος, αλλά μέσα σε έναν άλλο χώρο, γεμάτο λουλούδια, πρασινάδα και ρυάκια, ποιητές, ζωγράφοι και μουσικοί εμφανίζονται, γιατι επηρεάζονται απο την γοητεία, το φως και τα χρώματα - απο απουσία ή παρουσία φωτός.

Όταν κοιτάμε τον Ήλιο, ακόμα και χωρίς να το ξέρουμε, η Ψυχή μας παίρνει το Σχήμα του Ηλίου: γίνεται μία Σφαίρα Πύρινη και Φωτεινή.

Κοιτώντας τον Ήλιο κατά την Ανατολή, όλη μας η Ύπαρξη αρχίζει να Του μοιάζει.

Με το βλέμμα, ο άνθρωπος συνδέεται με το αντικείμενο ή με το ον που κοιτάζει, μπαίνει στο επίπεδό του, το μιμείται, ακόμα και ασυνείδητα.

Γίνεσθε τότε πιο φωτεινοί, πιό ζεστοί, πιό ζωογόνοι κι όταν περνάτε ανάμεσα στους ανθρώπους, ως ένας Ήλιος, τους δίνετε το Φως, Ζέστη, Ζωή.

Αν επί χρόνια εξακολουθείτε να πηγαίνετε συνειδητά προς τον Ήλιο, αυτός ο Νόμος θα εκδηλωθεί με μία πραγματική Δύναμη, και θα γίνετε πραγματικά ένας Ήλιος.

Ο Ήλιος είναι ένας απερίγραπτος κόσμος κατοικημένος απο Αγαθοδαίμονες και απο Θεότητες.

Για να πάτε στην ανατολή του Ηλίου, πρέπει ήδη να έχετε προετοιμασθεί απο την προηγουμένη ημέρα, να μη φάτε πολύ, να μη κοιμηθείτε πολύ αργά, να μη κάνετε τίποτα που να είναι ικανό να σας απασχολήσει ή να σας βασανίσει την επομένη μέρα, αλλά να τα τακτοποιήσετε όλα με τέτοιο τρόπο, ώστε να είσθε ελεύθεροι το πρωί, με την Σκέψη Διαυγή και την Καρδιά σε Ειρήνη, χωρίς να έχετε τίποτα για να ρυθμίσετε, να λυπηθείτε ή να διορθώσετε. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για να πάτε στον ΗΛΙΟ!

Να προβληθείτε προς τον Ήλιο, να τον οραματιστείτε ως έναν θαυμάσιο κόσμο, κατοικημένο απο τα πιο τέλεια Όντα, Όντα απόλυτα φωτεινά, που ζουν μέσα στην Ύψιστη Νοημοσύνη, μέσα στην Απόλυτη Αγάπη, μέσα στην Απόλυτη Αγνότητα και να διαπιστώσετε οτι εκεί επάνω βασιλεύουν μία Τάξη, μία Καλλιέργεια, ένας Πολιτισμός, που ξεπερνούν κάθε φαντασία.

Κοιτώντας τον Ήλιο να ανατέλλει, θα περιμένετε να φανεί η πρώτη Ακτίνα και με πόθο θα προφέρετε μέσα σας αυτά τα λόγια:

«Όπως αυτός ο Ήλιος ανατέλλει στον Κόσμο, έτσι ο Ήλιος της Ελευθερίας, της Αθανασίας, της Αιωνιότητος και της Αλήθειας να ανατείλει μέσα στο Πνεύμα μου!

Όπως αυτός ο Ήλιος ανατέλλει πάνω απο τον Κόσμο, έτσι ο Ήλιος της Αγάπης και της Απεραντοσύνης να ανατείλει μέσα στην Ψυχή μου!

Όπως αυτός ο Ήλιος ανατέλλει πάνω απο τον Κόσμο, έτσι ο Ήλιος της Νοημοσύνης, του Φωτός και της Σοφίας να ανατείλει στην Νοημοσύνη μου!

Όπως αυτός ο Ήλιος ανατέλλει πάνω απο τον Κόσμο, έτσι ο Ήλιος της Καλοσύνης, της Χαράς, της Ευτυχίας, και της Αγνότητος να ανατείλει στην Καρδιά μου!

Όπως αυτός ο Ήλιος, Φωτεινός, Ακτινοβόλος, ανατέλλει πάνω απο τον Κόσμο, έτσι ο Ήλιος της Ισχύος και της Ενεργείας να ανατείλει στην Θέλησή μου!

Και όπως αυτός ο Φωτεινός, ο Ακτινοβόλος, ο Ζωντανός Ήλιος ανατέλλει πάνω απο τον Κόσμο, έτσι ο Ήλιος της Υγείας, και της Ζωτικότητος να ανατείλει σ' ολόκληρο το Σώμα μου!

Γένοιτο! Για την Βασιλεία του Απολλωνίου Φωτός και την Δικαιοσύνη του.

Γένοιτο
».

Κάθε πρωί, όταν έρχεστε στην Ανατολή του Ηλίου, να σκέφτεστε οτι, ενωμένοι με τον Ήλιο, ενώνεστε με το Πνεύμα, τον Νουν και τα Πνεύματα, τους Νόες του Ηλίου, άλλως του Απόλλωνος, με μία εκπόρευση του ιδίου του Θείου.

Το να εκτίθεσθε σωματικά στον Ήλιο δεν αρκεί. Για να λάβετε αληθινά το Φως, την Ζωή και την Ζέστη του Ηλίου, πρέπει το Πνεύμα σας, να εκτεθεί στον Ήλιο, να ενωθεί μαζί του, να διεισδύσει μέσα σ' αυτόν. Βυθίζεσθε σ' έναν άλλο Κόσμο και εκεί λαμβάνετε την Γνώση, την Φώτιση.
(απο ανυπόγραφο editorial περιοδικού)


«Η γήινη ζωή ζει και εξελίσσεται δια του Φωτός του Ουρανού. Ο Ήλιος είναι ο Πατήρ της γήινης ζωής.

Αλλά ενδότερον του Ηλίου, τον οποίον βλέπουν οι αισθήσεις μας, υπάρχουν Θειότεροι Νόμοι κατεργαζόμενοι Θειότερον Φως. Αυτού του Φωτός Κύριος είναι ο Πατήρ του Πνεύματος, του Πνεύματος το οποίον απέβαλε το γήινο σκότος.

Το Πνεύμα το οποίον φέρει γήινο σκότος έχει πατέρα τον εξωτερικόν Ήλιον, δηλαδή το Φως το οποίον εκπηγάζει απο τας χαμηλοτέρας ουσίας του σώματος του Ηλίου (αφορά το περίβλημα και όχι τον Πυρήνα). Εκείνο όμως το οποίον απέβαλε το γήινον σκότος, έχει πατέρα αυτού το φως του Ηλίου και έχει σχέσιν προς όλας τας Πνευματικάς ενεργείας του Ουρανού.

Του Φωτός αυτού τέκνα είναι οι Θεοί. Του Φωτός αυτού τέκνον είναι και ο Απόλλων. Όπου το Φως αυτό φθάνει και προκαλεί ενεργείας, εκεί η ζωή καθίσταται Αιωνία και η Ψυχή, η οποία την εκδηλώνει, μετέχει της Αθανασίας
».
Σπυρίδων Νάγος

 
Δια την μεταγραφήν,
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς  
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩
✩∞ΙΑΟ∞✩
✩∞ΚΡΣ∞✩
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩

(Υ.Γ.: παρακαλούνται οι αντιγραφείς 
να παραπέμπουν στην σελίδα 
που βρίσκουν κάθε κείμενο
διότι γίνονται ανανεώσεις)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε, ρωτήστε, προτείνετε: