Αρχετυπική προσέγγιση 
 του «The Wonderful Wizard of Oz»


Caroline Myss:
Sacred Contracts
 [Ιερά Συμβόλαια]

[...]

Η Επιστροφή του Ορφανού

Τα παραμύθια και οι παιδικές ιστορίες είναι πλούσια πηγή ενοράσεων σχετικά με το έμφυτο θάρρος και τη δύναμη που εμπεριέχουν τα αρχέτυπά μας, κάτι που θεωρώ οτι αποδίδεται με τον καλύτερο τρόπο σε έναν σύγχρονο μύθο, «The Wonderful Wizard of Oz».

Σε αυτή τη γνωστή παιδική ιστορία, η Dorothy αναγκάζεται να αναζητήσει πλευρές του εαυτού της που ούτε καν γνώριζε οτι έχει, όπως θάρρος και ευφυία πολύ πιο πέρα απο τις ικανότητες της νεαρής ορφανής που άφησε την θεια Εμ πίσω στο Kansas. Απο την σκοπιά αρχετυπικής περιπέτειας, το «The Wonderful Wizard of Oz», παρουσιάζει τις προκλήσεις της ζωής που αντιμετωπίζουμε όλοι όταν βαδίζουμε τον δικό μας Δρόμο απο Κίτρινα Τούβλα.

Στο βιβλίο του L. Frank Baum, που πρωτοεκδόθηκε το 1900 και στην ομώνυμη ταινία της MGM που γυρίστηκε το 1939 με πρωταγωνίστρια την Judy Garland, η Dorothy όπως και πολλοί ήρωες σε παραμύθια και λαϊκές παραδόσεις είναι κυριολεκτικά το Ορφανό Παιδί. Επειδή δεν ταιριάζει στην συμβατική φυλή, η συνειδητότητά της είναι δική της και μπορεί να την αναπτύξει όπως θέλει.

Στην αρχή της ιστορίας πλησιάζει την περιοχή ένας κυκλώνας, ο οποίος αντιπροσωπεύει το χάος, τον κλασικό πρόδρομο του μετασχηματισμού. Καθώς ο κυκλώνας φτάνει απειλητικός, η Dorothy τρέχει στο υπόγειο καταφύγιο προσπαθώντας να επιστρέψει στη φυλή πριν έρθει το χάος, όμως οι άλλοι δεν την ακούν και ουσιαστικά δεν επιτρέπουν την επιστροφή της.

Η Dorothy τρέχει πίσω στο σπίτι με τον αγαπημένο σκύλο της, τον Τότο, που κρατά πάνω απο το κρεβάτι της ενώ ο κυκλώνας σηκώνει το σπίτι στον αέρα. Η Dorothy χτυπάει το κεφάλι της στο κρεβάτι και χάνει τις αισθήσεις της.

Σε συμβολικό, αρχετυπικό επίπεδο το σπίτι αντιπροσωπεύει το σύνολο του εαυτού, απο το προσυνειδητό στο υπόγειο μέχρι το υπερεγώ στην σοφίτα. Ολόκληρη η ζωή της Dorothy απορροφάται απο το χάος και αρχίζει να περιστρέφεται ώστε να ανασυσταθεί συμβολικά. Το γεγονός οτι είναι υποχρεωμένη να κάνει το Ταξίδι του Ήρωα αφυπνίζει το χάρισμά της, την ειδική χάρη που θα τη βοηθήσει να τα βγάλει πέρα με τις δοκιμασίες της ανάπτυξης.

Το ταξίδι της Dorothy τη φέρνει στο Οζ, στο δρόμο για το οποίο πέφτει το σπίτι μετά τον κυκλώνα, οπότε εκείνη λέει στον Τότο την περίφημη πλέον φράση «έχω την αίσθηση οτι δεν είμαστε στο Kansas πιά». Αρχίζει να αντιλαμβάνεται οτι έχει διαχωριστεί απο το οικείο περιβάλλον της, πως όσα συμβαίνουν γίνονται μόνο στην ίδια και όχι στην φυλή, και οτι πρέπει να βρει εντός της την δύναμη και το κουράγιο να αντέξει όσα την περιμένουν.

Αρχικά συναντά τους μικρούς Munchkins [(φυλή κοντών ανθρώπων/νάνων)], που αντιπροσωπεύουν κομμάτια του εαυτού της. Όπως κάθε ήρωας ή πνευματικός αναζητητής που αρχίζει ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης, η Dorothy θέτει ερωτήματα: «Πού είμαι;» και «Πώς θα γυρίσω σπίτι μου;» Οι Munchkins της λένε οτι πρέπει να πάει στο Οζ - ουσιαστικά οτι πρέπει να κάνει ένα ταξίδι με άγνωστο προορισμό.

Ο φύλακας [(σκυλάκι)] της Dorothy στο ταξίδι είναι ο Τότο, που στα λατινικά σημαίνει "όλα". Ο Τότο είναι μια προέκταση της Dorothy, είναι η διαίσθησή της, σαν την κούκλα της Βασαλίσα, και μια αρχετυπική εικόνα του φύλακα. Με την σαμανική ορολογία, θα λέγαμε οτι ο Τότο είναι μια υπενθύμιση για την Dorothy οτι "όλα" όσα χρειάζεται είναι πάντα μαζί της, αρκεί να έχει επίγνωση του τί συμβαίνει.

Όλες οι πνευματικές παραδόσεις τονίζουν οτι πρέπει να κρατάμε την προσοχή μας στο παρόν. Εφόσον παραμένεις στο παρόν, όλα όσα χρειάζεσαι είναι παρόντα και εκείνα μαζί σου. Απο την στιγμή που προβάλεις τον εαυτό σου στην υπόλοιπη ζωή σου, αρχίζεις να έχεις αίσθηση ευπάθειας και ανασφάλειας, που χαρακτηρίζεται απο το φόβο της αποτυχίας. Προβολή είναι η διαδικασία με την οποία παίρνουμε την τωρινή στιγμή και την επεκτείνουμε σε όλη μας την ζωή, μια ανέφικτη προσπάθεια που μας αφήνει αποδυναμωμένους.

Μετά η Dorothy συναντά τον αρχηγό των Munchkins, που αντιπροσωπεύει τον ενοποιημένο εαυτό που αναδύεται για να της δώσει κατεύθυνση. Όταν νιώθεις χαμένος και ρωτάς «Πού βρίσκομαι;» τότε ένα μέρος του εσωτερικού σου εαυτού εμφανίζεται αμέσως για να σου δώσει μια απάντηση. Στην περίπτωση της Dorothy η απάντηση είναι να πάει στο Οζ.

Αρχίζοντας το ταξίδι του Ήρωα, εμφανίζονται τα τέσσερα αρχέτυπα της επιβίωσης: Παιδί, Θύμα, Πόρνη και Σαμποτέρ. Έως αυτή τη στιγμή οδηγούσε το αρχέτυπο του Ορφανού Παιδιού την Dorothy και το βασικό της μοτίβο ήταν: «Είμαι παιδί. Έχασα τον δρόμο μου. Πρέπει να γυρίσω σπίτι μου». Όμως οι δυνάμεις γύρω της, της λένε: «Είσαι μόνη σου και είναι ώρα να μεγαλώσεις».

Σε αυτό το σημείο (στην ταινία και όχι στο βιβλίο) εμφανίζονται οι δυο μάγισσες που αντιπροσωπεύουν την σκιά και το φως. Η Κακιά Μάγισσα της Ανατολής λέει: «Θέλω τον σκύλο σου τον Τότο», που σημαίνει οτι θέλει να στερήσει απο την Dorothy τον φύλακά της [(και Όλα)]. Όταν η Κακιά Μάγισσα επιτίθεται στον Τότο θυμωμένη, η Dorothy τρομάζει και αναδύεται το αρχέτυπο του Θύματος.

Η Glinda η Καλή Μάγισσα του Βορρά σταματά την Κακιά Μάγισσα και δίνει στην Dorothy τα φημισμένα ρουμπινένια γοβάκια. Αυτά τα παπούτσια αντιπροσωπεύουν άλλο ένα χάρισμα που θα βοηθήσει την Dorothy στο ταξίδι της στο Οζ (το βιβλίο που τα αναφέρει «ασημένια παπούτσια» λέει ξεκάθαρα οτι η Ντόροθι δεν τα βγάζει ποτέ. Νιώθει τόσο άνετα μαζί τους ώστε τα φοράει ακόμα και στον ύπνο της, και έτσι είναι δύσκολο να της τα πάρει η Μάγισσα).

Όταν η Κακιά Μάγισσα λέει «Θέλω αυτά τα ρουμπινένια γοβάκια!» αφυπνίζει το αρχέτυπο της Πόρνης στην Dorothy. Εκείνο που λέει η Μάγισσα στην Dorothy είναι στην πραγματικότητα «Οποτεδήποτε μπορείς να βγεις απο αυτόν τον δύσκολο δρόμο αν πουλήσεις αυτά τα παπούτσια. Αυτή είναι η συμφωνία».

Κάθε φορά που σας δίνεται ένα νέο χάρισμα, ή μια πιο καθαρή αίσθηση και αντίληψη του εαυτού σας, η Πόρνη θα σας δοκιμάσει για να δει αν είστε διατεθειμένοι να πουλήσετε την νέα σας πνευματική δύναμη για να εξασφαλίσετε κάποιο υλικό ώφελος.  

Είναι σαν να κερδίσατε στο LOTTO και τότε σας τηλεφωνεί κάποιος και σας ρωτά αν θέλετε να επενδύσετε σε κάποιο βάλτο στη Florida. Εκεί εμφανίζεται επίσης και ο Σαμποτέρ. Θα σαμποτάρετε την προσωπική σας ανάπτυξη για λίγη άνεση ή θα σας ειδοποιήσει έγκαιρα ο εσωτερικός σας Σαμποτέρ για τον κίνδυνο, ώστε να παραμείνετε στον Δρόμο με τα Κίτρινα Τούβλα;

Το επόμενο πρόσωπο που συναντά η Dorothy είναι το Σκιάχτρο, που παραπονιέται οτι δεν έχει μυαλό [(à la GAP - Jeffrey Papandreou)]. Η επαφή της με το Σκιάχτρο αντιπροσωπεύει έναν διάλογο με την νοημοσύνη της, οπου για πρώτη φορά υποχρεώνεται να αξιολογήσει την διανοητική της πραγματικότητα. Το Σκιάχτρο, ως προέκταση του εσωτερικού της εαυτού, πρέπει να πάει κι αυτό στο Οζ, για να αποκτήσει μυαλό, και έτσι ξεκινούν μαζί.

Αργότερα στον δρόμο συναντούν τον Τενεκεδένιο Άνθρωπο που έχει σκουριάσει τόσο πολύ ώστε δεν μπορεί να κουνηθεί, και όταν τον λαδώνουν παραπονιέται οτι χρειάζεται μια καρδιά. Σε συμβολικό επίπεδο η Dorothy πρέπει να αφυπνίσει την αίσθηση της αγάπης και της συμπόνιας που υπάρχει εντός της.

Τόσο το Σκιάχτρο όσο και ο Τενεκεδένιος Άνθρωπος ήταν σε λανθάνουσα κατάσταση ώσπου η Dorothy αφύπνισε και αυτούς αλλά και τον εαυτό της, και αντιλήφθηκαν την ανάγκη να ξεκινήσουν το Ταξίδι του Ήρωα για να αποκτήσουν εκείνο που ουσιαστικά τους λείπει περισσότερο.

Στην πορεία συναντούν το Δειλό Λιοντάρι που είναι ακινητοποιημένο απο τον φόβο. Αυτό που λείπει απο το Λιοντάρι είναι το θάρρος, που είναι μία λειτουργία της αυτοεκτίμησης και συνδέεται με την θέληση και την επιλογή.

Στο ταξίδι τους προς το Οζ η Dorothy συναντά πολλές δυσκολίες και κάνει πολλές παρακάμψεις -όλα ξυπνούν εντός της το αρχέτυπο του Θύματος-. Μπορεί να ενεργήσει σαν Θύμα και να ενδώσει, ή μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τους συντρόφους και οδηγούς της όπως πράττει σε πολλές περιπτώσεις.

Το επικινδυνότερο εμπόδιο είναι το χωράφι με τις παπαρούνες που την κάνει να πέσει σε βαθύ ύπνο. Κάτι που παθαίνουν μαζί της το Λιοντάρι και ο Τότο.

Κάποιες πραγματικότητες είναι δυσκολοδιαχείριστες σε συνειδητό επίπεδο και μένει να τις επεξεργαστούμε σε μη-συνειδητή κατάσταση, όπως σε όνειρο ή βαθύ ύπνο.

Όταν [(στο χριστιανικό σενάριο)] ο Ιησούς πήρε τους δώδεκα Αποστόλους στον κήπο της Γεσθημανή ζητώντας τους να παραμείνουν ξύπνιοι και να τον προσέχουν, εκείνοι δεν μπόρεσαν να το κάνουν. Σαν το δυναμικό πεδίο που εξέπεμπε ο Ιησούς να ήταν τόσο ισχυρό που δεν μπόρεσαν να το αντέξουν και έπεσαν σε βαθύ ύπνο.

Ίσως προσέξετε και εσείς οτι ενώ διαβάζετε ένα βιβλίο ή παρακολουθείτε μια διάλεξη με βαρύ πνευματικό ή ψυχολογικό υλικό, ενδεχομένως να σας πάρει ο ύπνος (ιδίως αν βοηθά και κάποιος βαρετός ομιλητής). Παρόμοιο φαινόμενο συμβαίνει επίσης σε θεραπευτικές θρησκευτικές λειτουργίες όταν κάποια άτομα "κοιμούνται απο την δύναμη", δηλ. πέφτουν σε κατάσταση απώλειας αισθήσεων ώστε να μπορέσει να ακολουθήσει ίαση σε βαθύτερο επίπεδο. Ορισμένα παλιά τραύματα ίσως είναι πολύ σοβαρά για να αντιμετωπίσουμε την θεραπεία τους όντας σε συνειδητό επίπεδο.

Προκειμένου η Dorothy να περάσει απο την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, για να τραπεί απο Ορφανό Παιδί σε Ήρωα, δεν θα χρειαστεί μόνο χάρη αλλά θα πρέπει επίσης να θεραπεύσει το παρελθόν της, κάτι που επιτυγχάνεται κατά ένα σημαντικό μέρος μόνο σε μη-συνειδητή κατάσταση.

Η Dorothy και οι σύντροφοί της φτάνουν τελικά στο Οζ και εμφανίζονται στον Μάγο. Εκείνος, όπως θα έκανε κάθε καλός πνευματικός δάσκαλος, τους υποβάλλει σε δοκιμασία και τους λέει οτι δεν θα τους βοηθήσει αν δεν του φέρουν την σκούπα της Κακιάς Μάγισσας.

Το παράδοξο εδώ είναι οτι πάντα υπάρχει μια δοκιμασία για να εξασφαλίσεις χάρη και χρειάζεσαι χάρη για να περάσεις την δοκιμασία. Δεν μπορείς να αποκτήσεις ξαφνικά θάρρος, πρέπει να ενεργήσεις με θάρρος για να αντιληφθείς οτι έχεις θάρρος.

Όταν πηγαίνουν στο σκοτεινό κάστρο της Κακιάς Μάγισσας, η Dorothy συλλαμβάνεται -στο ταξίδι της πνευματικής μας ανάπτυξης, ακόμα και αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τις επιθυμίες μας, οι φόβοι μας πάντα μας αιχμαλωτίζουν με κάποιον τρόπο και νιώθουμε απομόνωση και εγκατάλειψη. Η φυλακή στο σκοτεινό Κάστρο θυμίζει το σκοτεινό δάσος μέσα απο το οποίο πέρασε η Dorothy στο δρόμο για το Οζ, σε αναζήτηση της εσωτερικής της ενοποίησης. Το σκοτεινό δάσος είναι μια καθιερωμένη εικόνα των κινδύνων που αντιμετωπίζουμε στην αναζήτηση του εαυτού μας.

Στην «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, μια άλλη αλληγορική περιγραφή ενός πνευματικού ταξιδιού που αρχίζει απο τα χαμηλότερα επίπεδα και περνά απο το Καθαρτήριο για να καταλήξει στον Παράδεισο, ο ήρωας περνά μέσα απο το «σκοτεινό δάσος των σφαλμάτων». Όταν είμαστε κολλημένοι σε ένα σκοτεινό δάσος ή μια φυλακή, πρέπει να απευθυνθούμε στο αρχέτυπο του Σαμποτέρ, που μας υπενθυμίζει οτι πρέπει να διατηρούμε την θετική πεποίθησή μας [(μόνιμη αισιοδοξία)] και να μην ενδίδουμε στους φόβους μας.

Μα σε κάθε στάδιο του ταξιδιού της, η Dorothy είναι σε θέση να καλέσει και να ενεργοποιήσει το Λιοντάρι, τον Τενεκεδένιο Άνθρωπο και το Σκιάχτρο για να την σώσουν. Ουσιαστικά καλεί το δικό της θάρρος, την δική της θέληση και την δική της καρδιά, προσωπικά της στοιχεία που έχει αρχίσει να ενοποιεί.

Ενώ οι τρεις σύντροφοι προσπαθούν να σώσουν την Dorothy, εμφανίζεται η Μάγισσα και προσπαθεί να κάψει το Σκιάχτρο, βάζοντάς του φωτιά, αρχίζοντας την επίθεσή της στο διανοητικό επίπεδο, κάτι που συμβαίνει συχνά όταν προσπαθούμε να ακολουθήσουμε έναν πνευματικό δρόμο. (Ο νους λέει «αυτό είναι γελοίο. Δεν είναι δυνατόν να φτάσει κάποιος στην φώτιση με το να καθίσει σε ένα μαξιλάρι και να κλείσει τα μάτια του».)

Η Dorothy όμως παίρνει έναν κουβά με νερό, που αντιπροσωπεύει το ασυνείδητό της και το ρίχνει στη Μάγισσα, αποκτώντας με αυτόν τον τρόπο αυτοσυνείδηση. Όταν το νερό χτυπά την Μάγισσα, αυτή μαλώνει την Dorothy αφού αυτό ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσε να την απελευθερώσει απο την μαγική της δύναμη και τότε λιώνει και χάνεται. Την στιγμή που η Dorothy καλεί το ασυνείδητό της, όλος ο κόσμος που κάποτε την τρόμαζε διαλύεται και γύρω της βλέπει μόνο ασφάλεια.

Η Dorothy και οι σύντροφοί της επιστρέφουν στο Οζ νιώθοντας οτι το ταξίδι τους έχει στεφθεί απο απόλυτη επιτυχία. Φέρνουν την σκούπα στον Μάγο, μα εκείνος τους λέει οτι αυτή δεν αρκεί.

Ο Τότο ο φύλακας δεν δέχεται αυτή την απόρριψη και λέει ουσιαστικά «Αυτό δεν είναι σωστό. Πρέπει να καταλάβεις οτι είναι απάτη. Να, θα σου δείξω». Ο φύλακας πηγαίνει και τραβά την κουρτίνα που κρύβει τον Μάγο, δείχνοντας έτσι στην Dorothy οτι δεν χρειάζεται να στηρίζεται σε έναν σκιώδη γκουρού για να κάνει την δική της πνευματική εργασία αντί για την ίδια. Πράγματι, εάν προβάλλεις τις δικές σου ανάγκες και φαντασιώσεις σε έναν γκουρού, θα καταλήξεις να καείς. [(Εδώ έχουμε και παραπομπή στο παρ' ολίγον κάψιμο του Σκιάχτρου απο την Κακιά Μάγισσα.)]

Αφού πλέον ο Μάγος έχει εκτεθεί, αναγκάζεται να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του βοηθώντας την Dorothy να βρει τον δρόμο της επιστροφής απο το Οζ στο σπίτι της. Παρόλο που το Οζ αντιπροσωπεύει την απόκτηση πνευματικής δύναμης και ανεξαρτηρίας, ουσιαστικά αυτό δεν έχει νόημα εαν η Dorothy δεν μπορεί να φέρει μαζί της πίσω στο σπίτι της όσα έχει μάθει, εφαρμόζοντάς τα στην καθημερινή της ζωή.

Η πνευματική ενόραση δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσον για να μεταμορφώσουμε την ζωή μας πάνω στην γη απο απλή επιβίωση και κυριαρχία σε συμπόνια και υπηρεσία προς τους άλλους. [(Ουσιαστική και σε ένα άλλο επίπεδο απο αυτήν του συνηθισμένου ανθρώπου.)]

Η Dorothy αντιμετωπίζει μια ακόμη δοκιμασία, που αφορά στην ψεύτικη δύναμη. Αν και ο Μάγος δεν ήταν και τόσο ειλικρινής στις υποσχέσεις του, η Dorothy δέχεται την καθοδήγησή του και ετοιμάζεται να πάει μαζί του ανεβαίνοντας στο αερόστατό του που πετά με ζεστό αέρα (προσέξτε την ειρωνική επιλογή του οχήματος) [(αγγλ. φράση «ζεστός αέρας»: «αέρας κοπανιστός»)], αλλά ο Τότο -ακολουθώντας την φύση του κυνηγώντας έναν σκίουρο- πηδά έξω απο το καλάθι του αερόστατου σαν να λέει «Πάμε να φύγουμε απο 'δω». Η Dorothy έχει την σύνεση να μη θέλει να αποχωριστεί τον φύλακά της και τρέχει πίσω απο τον Τότο αφήνοντας τον Μάγο να φύγει χωρίς αυτή.

Μετά απο αυτή την καλή επιλογή της, η Dorothy ανταμείβεται με την εμφάνιση του άλλου φύλακά της, της Glinda της Καλής Μάγισσας του Βορρά. Η Glinda υπενθυμίζει στην Dorothy πως είχε την δύναμη να επιστρέψει στο σπίτι της απο την αρχή, με τη διαφορά οτι δεν το γνώριζε. Το μόνο που χρειάζεται είναι τα ρουμπινένια γοβάκια, που δεν είχε βγάλει απο τα πόδια της απο τη στιγμή που τα φόρεσε για πρώτη φορά.

Τα λόγια της Μάγισσας θυμίζουν την βουδιστική διδασκαλία που λέει οτι είμαστε ήδη τέλειοι Βούδες αλλά δεν το ξέρουμε και έτσι φερόμαστε σαν αφώτιστα παιδιά. Αν ξέραμε αληθινά οτι διαθέτουμε την φύση του Βούδα ή την χριστική συνειδητότητα ή την αντίληψη του Θείου, θα ήμασταν ελεύθεροι. Η Dorothy Χτυπά τις φτέρνες της όπως της λέει η μάγισσα, και λέει το μάντραμ που της δίνει: «Δεν υπάρχει μέρος σαν το σπίτι μου. Δεν υπάρχει μέρος σαν το σπίτι μου».

Στο πρωτότυπο κείμενο του L. Frank Baum, ο διάλογος είναι πιο ξεκάθαρος από ό,τι στην ταινία.

«Τα Ασημένια Παπούτσια σου θα σε μεταφέρουν πάνω απο την έρημο» απάντησε η Glinda. «Αν ήξερες τη δύναμή τους θα μπορούσες να έχεις γυρίσει στην θεία Εμ απο την πρώτη μέρα που έφτασες σε αυτή τη χώρα».

«Tότε όμως εγώ δεν θα είχα αποκτήσει το υπέροχο μυαλό μου!» φώναξε το Σκιάχτρο. «Θα είχα περάσει όλη μου τη ζωή στο χωράφι με τα καλαμπόκια».

«Κι εγώ δεν θα είχα τη θαυμάσια καρδιά μου», είπε ο Τενεκεδένιος Άνθρωπος. «Μπορεί να έμενα σκουριασμένος στο δάσος μέχρι το τέλος του κόσμου».

«Κι εγώ θα ζούσα δειλός για πάντα», δήλωσε το Λιοντάρι, «και κανένα ζώο σε όλο το δάσος δεν θα είχε να πει έναν καλό λόγο για μένα».

«Όλα αυτά είναι αλήθεια» είπε η Dorothy, «και χαίρομαι που φάνηκα χρήσιμη σε αυτούς τους καλούς φίλους. Μα τώρα που ο καθένας τους έχει αποκτήσει αυτό που επιθυμούσε περισσότερο, και είναι όλοι τους ευτυχισμένοι έχοντας επιπλέον απο ένα βασίλειο για να κυβερνούν, νομίζω οτι θα ήθελα να γυρίσω πίσω στο Kansas».

«Τα Ασημένια Παπούτσια» είπε η Καλή Μάγισσα «έχουν υπέροχες δυνάμεις. Και μία απο τις παράξενες ικανότητές τους είναι οτι μπορούν να σε μεταφέρουν σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου με τρία βήματα. Και κάθε βήμα γίνεται σαν αστραπή, μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να χτυπήσεις τις φτέρνες μεταξύ τους τρεις φορές και να διατάξεις τα παπούτσια να σε πάνε όπου θέλεις να πας».

Η Dorothy ολοκλήρωσε το Ταξίδι του Ήρωα, συμφιλιώθηκε με τα τέσσερα αρχέτυπα της επιβίωσης και με θάρρος ενοποίησε το νου, την καρδιά της και την θέλησή της. Ο πιο δύσκολος αντίπαλός της, η Κακιά Μάγισσα, αποδείχτηκε εκείνος που την βοήθησε περισσότερο να διευρύνει την ψυχή της. Και έτσι η Dorothy ξυπνά ασφαλής στο κρεβάτι της στο Kansas έχοντας τους ίδιους θετούς γονείς με τος οποίους είχε απογοητευτεί τόσο πολύ στην αρχή της ιστορίας, με τη διαφορά οτι πλέον τους αποδέχεται ολόψυχα.

Η Dorothy δείχνει να βρίσκεται στην ίδια φυσική πραγματικότητα με πριν, αλλά δεν είναι. Έχει μεταμορφωθεί ολοκληρωτικά. Τώρα πια δεν είναι ένα τρομαγμένο μικρό Ορφανό Παιδί αλλά μία νοήμων και πλήρως αφυπνισμένη καρδιά-συνειδητότητα μέσα στο ίδιο σώμα. Έχει επιστρέψει ακέραια απο το χάος και το ταξίδι της.

Το δικό μας έργο έχει ουσιαστικά τον ίδιο στόχο. Μαθαίνοντας και αναγνωρίζοντας τα αρχετυπικά πρότυπα που λειτουργούν στον ψυχισμό, η ζωή εκλαμβάνεται συμβολικά, αντί κάθε συνδιαλλαγή να θεωρείται προσωπική και μόνο στο υλικό επίπεδο.

Όπως το Λιοντάρι, χρειάζεστε θάρρος για να κοιτάξετε το αρχέτυπο του Θύματος εντός σας και να μάθετε να το κάνετε σύμμαχό σας.

Χρειάζεστε την καρδιά που αναζητούσε ο Τενεκεδένιος Άνθρωπος για να αγαπάτε τον εαυτό σας όταν βλέπετε το αρχέτυπο της Πόρνης να λειτουργεί εντός σας, και να χρησιμοποιήσετε την λειτουργία της υπέρ σας.

Και η νοημοσύνη που το Σκιάχτρο θεωρούσε τόσο πολύτιμη θα μπορούσε να συνεργαστεί με το Σαμποτέρ σας προκειμένου να αναγνωρίζει τα προειδοποιητικά σημάδια όταν ετοιμάζεστε να υπονομεύσετε τον εαυτό σας.

Όταν συνδέσετε όλα αυτά μαζί, θα μπορείτε όπως και η Dorothy να χρησιμοποιήσετε τη θέλησή σας για να μεταμορφώσετε το Παιδί εντός σας -είτε είναι Εγκαταλειμμένο, είτε Πληγωμένο είτε Εξαρτημένο- σε μία ενδυναμωμένη οντότητα που θα είναι σε θέση να κατευθύνει την ζωή της με πάθος και ικανότητα. Γιατι τότε θα έχετε τα στοιχεία της ψυχής, τον Αιώνιο Εαυτό, και θα βρίσκεστε στον δρόμο της ανακάλυψης της πνευματικής σας ταυτότητας.


Για την νεοελληνική απόδοση
και τον σχολιασμό,
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ S ☿✩
✩∞ΙΑΟ∞✩
✩∞ΚΡΣ∞✩
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ S ☿✩

(Υ.Γ.: παρακαλούνται οι αντιγραφείς 
να παραπέμπουν στην σελίδα 
που βρίσκουν κάθε κείμενο
διότι γίνονται ανανεώσεις)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε, ρωτήστε, προτείνετε: