Μάγειαι Δόξαι

Επτά, 
φασί, 
σωματικούς κόσμους, 
εμπύριον έναν και πρώτον, 
και τρεις μετ' αυτόν αιθερίους, 
έπειτα τρείς υλαίους ·
[Επτά, 
λένε, 
σωματικοί κόσμοι είναι, 
πύρινος ένας και πρώτος, 
και τρεις μετά απο αυτόν αιθέριοι, 
έπειτα τρεις υλικοί  · ]

ων 
ο έσχατος 
χθόνιος είρηται 
και μισοφαής, 
ος έστιν 
ο υπό σελήνην τόπος, 
έχων εν εαυτώ και την ύλην, 
ον καλούσι βυθόν. 
[απο αυτούς 
ο τελευταίος 
χθόνιος λέγεται 
και μισών το φως, 
ο οποίος είναι 
ο υποσελήνιος τόπος 
[(περιλαμβάνεται 
και η επιφάνεια της γης)]
έχων στον εαυτό του και την ύλη, 
τον οποίον (τόπο) καλούν "βυθό".]

Μίαν 
αρχήν των πάντων 
δοξάζουσι 
και Έν αυτήν 
και Αγαθόν ανυμνούσι. 
[Μία αρχή των πάντων
πιστεύουν
και ως Ένα αυτή
και ως Αγαθό ανυμνούν.]

Είτα 
πατρικόν τινα Βυθόν σέβονται, 
εκ τριών τριάδων συγκείμενον.
[Έπειτα 
κάποιο πατρικό Βυθό σέβονται,
απο τρεις τριάδες συναποτελούμενο.]

Εκάστη δε τριάς 
έχει πατέρα, 
δύναμιν 
και νουν. 
[Κάθε δε τριάδα
έχει πατέρα,
δύναμη
και νου.]

Είτα 
έστιν η νοητική Ίυγξ ·
[Έπειτα
είναι η νοητική Ίυγγα · ] 

μετά δε ταύτην 
οι συνοχείς, 
ο εμπύριος, 
ο αιθέριος 
και ο υλαίος. 
[μετά δε αυτήν
οι συνοχείς,
ο πύρινος, 
ο αιθέριος,
και ο υλικός.]

Μετά δε τους συνοχείς 
οι τελετάρχαι, 
μετά δε τούτους 
οι πηγαίοι πατέρες, 
οι καλούμενοι και κοσμαγοί ·  
[Μετά δε τους συνοχείς
οι τελετάρχες,
μετά δε αυτούς
οι πηγαίοι πατέρες,
οι καλούμενοι και κοσμαγοί (κοσμο - οδηγοί) · ]

ων ο πρώτος 
ο άπαξ επέκεινα λεγόμενος · 
[απο αυτούς ο πρώτος 
άπαξ επέκεινα (ένας/πρώτος επέκεινα) λέγεται  · ]
 
μεθ' ο(ν) η Εκάτη, 
είτα ο δίς επέκεινα ·  
[μετά απο εκείνον η Εκάτη,
έπειτα ο δις επέκεινα 
(δύο/δεύτερος επέκεινα)].

μεθ' ον 
τρεις αμείλικτοι 
και τελευταίος ο υπεζωκός.
[μετά απο αυτόν
οι τρεις εμείλικτοι 
και τελευταίος ο ζωσμένος.]

Σέβονται δε 
πηγαίαν τριάδα 
πίστεως 
και αληθείας 
και έρωτος. 
[Σέβονται δε
πηγαία τριάδα
πίστης
και αλήθειας
και έρωτα.]

Φασί δε 
και αρχικόν ήλιον, 
απο της ηλιακής πηγής 
και αρχαγγελικόν 
και πηγήν αισθήσεως 
και πηγαίαν κρίσιν 
και κεραύνιον πηγήν 
και πηγήν διόπτρων 
και χαρακτήρων πηγήν 
επιβατεύουσαν 
τοις αγνώστοις συνθήμασι ·  
[Λένε δε
και Αρχικό Ήλιο,
απο την Ηλιακή Πηγή
και αρχαγγελικό
και πηγή αίσθησης
και πηγαία κρίση
και κεραύνια πηγή
και πηγή κατόπτρων
και χαρακτήρων πηγή 
που ασχολείται 
με τα άγνωστα συνθήματα (σύμβολα) · ]

και πηγαίας ακρότητας 
Απόλλωνος, 
Οσίριδος, 
Ερμού. 
[και πηγαίες κορυφές
Απόλλωνα,
Οσίρη,
Ερμή.]

Υλικάς δε πηγάς, 
φασίν, 
κέντρων 
και στοιχείων 
και ονείρων ζώνην 
και πηγαίαν ψυχήν. 
[Υλικές δε πηγές,
λένε,
μία κέντρων 
και στοιχείων
και ονείρων ζώνη
και μία πηγαία ψυχή.]

Μετά δε τας πηγάς 
λέγουσιν είναι αρχάς. 
[Μετά δε τις Πηγές
λένε οτι είναι οι Αρχές.]

Αι γαρ πηγαί 
αρχικώτεραι των αρχών · 
[Οτι οι Πηγές
αρχικότερες είναι των Αρχών · ]

των δε ζωογόνων αρχών, 
η μεν ακρότης Εκάτη καλείται, 
η δε μεσότης ψυχή αρχική. 
[απο τις δε ζωογόνες Αρχές,
η μεν ανώτατη Εκάτη καλείται,
η δε μεσαία αρχική ψυχή.]

Η δε περάτωσις 
αρετή αρχική.
[Η δε κατώτερη 
[(και Τελική, 
διότι το πέρας είναι και το Τέλος, 
η Τελειοποίηση,
συνεπώς εδώ φαίνεται και... 
Κύκλος)]
αρχική αρετή.]

Εισί δε παρ' αυτοίς 
και άζωνοι Εκάται, 
ως η τριοδίτις, 
και η κωμάς 
και η εκκλύστη. 
[Είναι δε σύμφωνα με εκείνους
και άζωνες Εκάτες
όπως η τριοδίτιδα (των σταυροδρόμων),
και η υμνική
και η αποκαθάρουσα.]

Αζωνικοί δε 
παρ' αυτοίς θεοί 
Σάραπις 
και Διόνυσος 
και η του Οσίριδος σειρά 
και η του Απόλλωνος. 
[Αζωνικοί δε
απο αυτούς θεοί θεωρούνται
ο Σάραπις
και ο Διόνυσος
και η του Όσιρη σειρά
και η του Απόλλωνος.] 

Άζωνοι δε 
καλούνται οι ευλύτως 
ενεξουσιάζοντες ταις ζώναις 
και υπεριδρυμένοι 
των εμφανών θεών. 
[Άζωνοι δε
καλούνται εκείνοι που εύκολα
εξουσιάζουν τις ζώνες
και είναι εγκατεστημένοι πάνω
απο τους εμφανείς θεούς.]

Ζωναίοι δε, 
οι τας εν ουρανώ ζώνας 
απολύτως περιελίττοντες 
και τα τήδε διοικούντες. 
[Ζωναίοι δε,
(καλούνται) εκείνοι 
που τις στον ουρανό ζώνες 
απόλυτα περιελίσσουν 
και τα εδώ κάτω διοικούν.]

Θείον γαρ γένος εστι 
παρ' αυτοίς ζωναίον, 
το κατανειμάμενον 
τας του αισθητού κόσμου μερίδας, 
και ζωσάμενον 
τας περί τον υλαίον τόπον διακληρώσεις.
[Είναι και Θείο γένος
απο αυτούς ζωναίο,
που έχει κατανείμει
τις του αισθητού κόσμου μερίδες,
και ζώνει
τις του υλικού τόπου περιοχές.]

Μετά δε τας ζώνας 
εστίν ο απλανής κύκλος 
περιέχων τας επτά σφαίρας, 
εν οις τα άστρα. 
[Μετά δε απο τις ζώνες
είναι ο απλανής κύκλος
που περιέχει τις επτά σφαίρες,
μέσα στις οποίες είναι τα άστρα.]

Και άλλος μεν 
παρ' αυτοίς 
ο ηλιακός κόσμος 
τω αιθέρι βάθει δουλεύων 
άλλος δε ο ζωναίος 
εις ων των επτά.
[Και άλλος μεν
απο αυτούς
είναι ο ηλιακός κόσμος
στο αιθερικό βάθος λειτουργών
ο άλλος δε είναι ο ζωναίος 
ο οποίος είναι μία απο τις επτά (σφαίρες).]

Των δε ανθρωπίνων ψυχών 
αίτια διττά πηγαία τίθενται · 
τον τε πατρικόν νουν 
και την πηγαίαν ψυχήν.
[Για τις δε ανθώπινες ψυχές
δύο πηγαία αίτια πιστεύουν ·
τον πατρικό νου
και την πηγαία ψυχή.]

Και προέρχεται μεν 
αυτοίς η μερική (ψυχή) 
απο της πηγαίας 
κατά βούλησιν του πατρός ·  
έχει δε 
και αυτόγονον ουσίαν 
και αυτόζωον.
[Και προέρχεται μεν
κατ' αυτούς η μερική (ψυχή)
απο την πηγαία (ψυχή)
σύμφωνα με την βούληση του πατρός ·
έχει δε
και αυτόγονη ουσία
και αυτόζωη.]

Ου γαρ εστίν 
ως ετεροκίνητος. 
[Οτι δεν είναι
ετεροκίνητη.]

Ει γαρ 
κατα το Λόγιον 
μοίρα του πυρός εστί του θείου 
και πυρ φαεινόν 
και νόημα πατρικόν, 
είδός εστιν άϋλον 
και υθυπόστατον.
[Εάν 
κατά το Λόγιον
(η ψυχή) κομμάτι του πυρός είναι του θείου
και πυρ φωτεινό
και νόημα πατρικό,
είδος είναι άϋλο
και αυθυπόστατο.]

Τοιούτον γαρ 
παν το θείον 
ου μέρος 
η ψυχή ·  
[Αυτό λοιπόν είναι
παν το θείον
του οποίου μέρος 
είναι η ψυχή  · ]

και πάντα, 
φασιν είναι 
εν εκάστη ψυχή. 
[και όλα,
λένε είναι
σε κάθε ψυχή.]

Καθ' εκάστην δε 
ιδιότητα άγνωστον 
ρητού και απορρήτου 
συνθήματος · 
[Σε κάθε μία δε (ψυχή)
υπάρχει μία άγνωστη ιδιότητα 
που είναι σύνθημα 
ρητό και απόρρητο · ]
 
και καταβιβάζουσι δε την ψυχήν 
πολλάκις εν τω κόσμω 
δι' αιτίας πολλάς ·  
[και κατεβάζουν δε την ψυχή
πολλές φορές στον κόσμο
για αιτίες πολλές · ]

ή δια πτερορρύησιν 
ή δια βούλησιν πατρικήν.
[ή λόγω φθοράς των πτερών
ή λόγω βούλησης Πατρικής.]

Δοξάζουσι δε 
τον κόσμον αΐδιον 
και τας των άστρων περιόδους · 
τον δε Άδην 
πολλαχώς καταμερίζουσι. 
[Θεωρούν δε
τον κόσμο αιώνιο
όπως και τις περιφορές των άστρων · 
τον δε Άδη
με πολλούς τρόπους διαιρούν.]

Και νυν μεν 
αυτόν θεόν ονομάζουσιν 
αρχηγόν την περιγείου λήξεως ·  
[Και άλλοτε μεν
αυτόν θεόν ονομάζουν
αρχηγό της γήινης κατάστασης · ]

νυν δε 
τον υπό σελήνην τόπον φασι · 
[άλλοτε δε
λένε οτι είναι ο υποσελήνιος τόπος (επίγειος) · ]

νυν δε 
την μεσαιτάτην 
του αιθερίου κόσμου 
και του υλαίου ·  
[άλλοτε δε
(ονομάζουν Άδη)
την ενδιάμεση περιοχή
μεταξύ αιθερίου κόσμου
και υλικού · ]

νυν δε 
την άλογον ψυχήν 
και τιθέασιν εν αυτή 
την λογικήν 
ουκ ουσιωδώς, 
αλλά σχετικώς, 
όταν συμπαθώς έχη προς αυτήν 
και προβάλη τον μερικόν λόγον.
[άλλοτε δε 
την άλογο ψυχή
και βάζουν μέσα σε αυτή 
την λογική ψυχή
όχι ουσιαστικά,
αλλά σχετικά,
όταν (η λογική ψυχή) συμπάθεια έχει 
προς αυτή (προς τη μερική ψυχή)
και επιλέγει την λογική της μερικής.]

Ιδέας δε νομίζουσι, 
νυν με τας του πατρός εννοίας, 
νυν δε τους καθόλου λόγους, 
φυσικούς, 
ψυχικούς 
και νοητούς ·
νυν δε 
τας εξηρημένας 
των όντων υπάρξεις. 
[Ιδέες δε νομίζουν,
άλλοτε μεν τις έννοιες (σκέψεις) του Πατρός,
άλλοτε δε τους καθ' όλα λόγους,
φυσικούς, 
ψυχικούς
και νοητούς ·
άλλοτε δε
τις υπερβατικές
υπάρξεις των όντων.]

Τους δε 
περί μαγειών λόγους 
συνιστώσιν 
απο τε των ακροτάτων 
τινών δυνάμεων, 
απο τε επιγείων υλών. 
[Τους δε
περί μαγείας λόγους
συνιστούν (συνθέτουν)
απο κάποιες 
ανώτατες δυνάμεις,
και απο επίγειες ύλες.]

Συμπαθή δε 
τα άνω τοις κάτω φασι 
και μάλιστα 
τα υπο σελήνην.
[Συμπαθή δε
[("ομοιοπαθή")]
τα άνω με τα κάτω λένε
[("ως άνω ούτως κάτω",
"as above so below",
που λέμε και στο Ελλάντα)]
και μάλιστα τα 
του υποσεληνίου χώρου.]

Αποκαθιστώσι δε τας ψυχάς 
μετά τον λεγόμενον θάνατον 
κατά τα μέτρα των οικείων καθάρσεων, 
εν όλοις τοις του κόσμου μέρεσι. 
[Αποκαθιστούν δε τις ψυχές
μετά τον λεγόμενο θάνατο
σύμφωνα με τις οικείες καθάρσεις,
σε όλα τα μέρη του κόσμου.]

Τινάς δε 
και υπέρ τον κόσμον αναβιβάζουσι 
και μέσας αυτάς διορίζονται 
των τε αμερίστων 
και των μεριστών φύσεων. 
[Κάποιες δε
(απο τις ψυχές)
και πάνω απο τον κόσμο αναβιβάζουν
και μεσάζουσες αυτές διορίζουν
μεταξύ των αμερίστων
και των μεριστών φύσεων.]

Τούτων δε 
των δογμάτων 
τα πλείω 
και Αριστοτέλης 
και Πλάτων 
εδέξαντο, 
οι δε περί Πλωτίνον 
και Ιάμβλιχον, 
Πορφύριόν τε 
και Πρόκλον 
πάσι κατηκολούθησαν 
και ως θείας φωνάς εδέξαντο.
[Αυτά δε 
τα δόγματα
στην πλειονότητά τους
και ο Αριστοτέλης
και ο Πλάτων 
τα δέχτηκαν,
οι δε 
Πλωτίνος,
Ιάμβλιχος,
Πορφύριος
και Πρόκλος,
τα ακολούθησαν όλα
και ως θείες φωνές τα δέχτηκαν.] 


Δια την μεταγραφήν,
την νεοελληνικήν απόδοσιν
και τον σχολιασμόν, 
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς  
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩
✩∞ΙΑΟ∞✩

✩∞ΚΡΣ∞✩

✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩


(Υ.Γ.: παρακαλούνται οι αντιγραφείς 
να παραπέμπουν στην σελίδα 

που βρίσκουν κάθε κείμενο

διότι γίνονται ανανεώσεις)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε, ρωτήστε, προτείνετε: