≡)))≡IΙI≡(((≡ ΗΛΙΑΙΟΝ - ΕΛΛΑΝΙΟΝ - ΠΑΣΙΦΑΟΝ ≡)))≡IΙI≡(((≡

Διάλογος Γλαύκου - Διομήδη

[ΙΛΙΑΔΟΣ
Ραψωδία Ζ'
στ. ΣC'
(B O C)
(206)
και λίγο παρακάτω.]

[(Tον λόγο έχει ο Γλαύκος)]

[...]

Ιππόλοχος δε μ' έτικτε,
και εκ του
φημι γενέσθαι ·
[Ο δε Ιππόλοχος με γέννησε,
και απο αυτόν
καυχώμαι πως έγινα ·]

πέμπε δε
μ' ες Τροίην,
και μοι
μάλα πόλλ' επέτελλεν
αιέν αριστεύειν
και υπείροχον έμμεναι άλλων,
μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν,
οι μέγ' άριστοι
έν τ' Εφύρη εγένοντο
και εν Λυκίη ευρείη.
[έστειλε δε
εμένα στην Τροία,
και σε εμένα πάρα πολλά έχει παραγγείλει
πάντοτε να αριστεύω
και να υπερέχω όλων των άλλων,
ούτε το γένος των πατέρων να αισχύνω,
των μεγάλων αρίστων
που στην Εφύρα έγιναν
και στην Λυκία την ευρεία.]

Ταύτης τοι γενεής
τε και αίματος
εύχομαι είναι.
[Αυτής της γενιάς
και του αίματος
καυχώμαι οτι είμαι.]

Ως φάτο,
γήθησεν δε βοήν
αγαθός Διομήδης ·
[Ως είπε,
γέλασε με βοή
ο αγαθός Διομήδης · ]

έγχος μεν κατέπηξεν
επί χθονί πουλυβοτείρη,
αυτάρ ο μειλιχίοισι
προσηύδα ποιμένα λαών ·
[τη λόγχη μεν έμπηξε
στη γη την πολυτρόφο,
after (<=> αύταρ = έπειτα) μειλίχιος
είπε στον ποιμένα λαών · ]

[(Απο εδώ και κάτω ομιλεί ο Διομήδης)]

η ρά νυ μοι
ξείνος πατρώϊός
έσσι παλαιός ·     
[γνώρισε λοιπόν οτι δικός μου
φιλοξενούμενος πατρώος
είσαι παλιός · ]

Οινεύς γαρ ποτε
δίος αμύμονα Βελλεροφόντην
ξείνισ' ενί μεγάροισιν
εείκοσιν ήματ' ερύξας ·
[Γιατι ο Οινεύς κάποτε
τον θείο και αγνό Βελλεροφόντη
φιλοξένησε μέσα στο μέγαρό του
είκοσι ημέρες πλήρεις · ]

οι δε και αλλήλοισι
πόρον ξεινήϊα καλά ·
[οι δε προς αλλήλους
παρείχαν δώρα φιλοξενίας καλά · ]

Οινεύς μεν
ζωστήρα δίδου φοίνικι φαεινόν,
Βελλεροφόντης δε
χρύσεον δέπας αμφικύπελλον
και μιν εγώ κατέλειπον ιών
εν δώμασ' εμοίσι.
[Ο Οινεύς μεν
ζωστήρα έδωσε ερυθρό φωτεινό,
ο Βελλεροφόντης δε
χρυσό δοχείο αμφικύπελλο
και όταν εγώ έφτασα εκεί
βρισκόταν ακόμη
στα δωμάτια τα δικά μου.]

[(σχόλιο:

πολύ σημαντικό σημείο

που παραπέμπει

στο Χρύσεον Δέπας του Ηλίου,

που αναφέρεται

οτι ο τελευταίος

δίνει στον Ηρακλή

για να περάσει

στον Ωκεανό.

Ο Ηρακλής

ταξιδεύει με αυτό,

μέσα στο οποίο μεταφέρει

και τα... "Βόδια του Γηρυόνη".

Έπειτα επιστρέφει

το Χρύσεον Δέπας

στον Ήλιο.

Αυτό κατά τον Απολλόδωρο.)]

Τυδέα δ'
ου μέμνημαι,
επεί μ' έτι τυτθόν εόντα
κάλλιφ', οτ' εν Θηβήσιν
απώλετο λαός Αχαιών.
[Του Τυδέα δε
δεν έχω μνήμη,
γιατι στο σπίτι ακόμη
μικρό με είχε αφήσει
όταν στις Θήβες χανόταν
ο λαός των Αχαιών.]

Τω νυν
σοι μεν
εγώ ξείνος φίλος
Άργεϊ μέσσω ειμί,
συ δ' εν Λυκίη
ότε κεν των δήμον ίκωμαι.
[Για τώρα
για σένα μεν
εγώ ξένος φίλος
στο Άργος μέσα είμαι,
εσύ δε στη Λυκία
όταν στο δήμο τους φθάνω.]

Έγχεα δ' αλλήλων
αλεώμεθα και δι' ομίλου ·
[Τις λόγχες δε μεταξύ μας
να μην συγκρούσουμε
και μέσα σε όλους αυτούς · ]

πολλοί μεν γαρ
εμοί Τρώες
κλειτοί τ' επίκουροι
κτείνειν ον
κε θεός γε πόρη
και ποσσί κιχείω,
πολλοί δ' αύ σοι Αχαιοί
εναιρέμεν ον κε δύνηαι.
[γιατι πολλοί μεν
είναι για εμένα οι Τρώες
που κλητοί κι επίκουροι (θα σπεύσουν)
για να σκοτώσω όποιον
και ο θεός μου φέρει
και τα πόδια μου φτάσουν,
πολλοί δε (είναι) για εσένα Αχαιοί
για να σκοτώσεις αν δύνασαι.]

Τεύχεα δ' αλλήλοις
επαμείψομεν,
όφρα και οίδε
γνώσιν
ότι ξείνοι πατρώϊοι
ευχόμεθ' είναι.
[Τα όπλα δε
μεταξύ μας να ανταλλάξουμε,
και εκείνοι να γνωρίσουν
οτι φιλοξενούμενοι πατρικοί
(και άρα φίλοι)
καυχόμαστε οτι είμαστε.]

[...]

Δια την μεταγραφήν,

την νεοελληνικήν απόδοσιν
και τον σχολιασμόν, 

Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς  

✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩
✩∞Ι∞Α∞Ο∞✩
✩∞Κ∞Ρ∞Σ∞✩
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩

(Υ.Γ.: παρακαλούνται οι αντιγραφείς 
να παραπέμπουν στην σελίδα 
που βρίσκουν κάθε κείμενο
διότι γίνονται ανανεώσεις)