≡)))≡IΙI≡(((≡ ΗΛΙΑΙΟΝ - ΕΛΛΑΝΙΟΝ - ΠΑΣΙΦΑΟΝ ≡)))≡IΙI≡(((≡

ΠΙΝΑΚΑΙ ΣΜΑΡΑΓΔΙΝΟΙ
ΘΩΘ ΑΤΛΑΝΤΕΙΟΥ

Πινάκων Τάξις

ΠΙΝΑΞ ΣΜΑΡΑΓΔΙΝΟΣ Α'
Θωθ Ατλαντείου Ιστορία

Εγώ, 
ο Θωθ, 
ο Ατλάντειος, 
διδάσκαλος των μυστηρίων,

αρχειοφύλαξ, 
ισχυρός βασιλιάς, 
μάγος,

ζων απο γενιά σε γενιά,

που πρόκειται να περάσω μέσα στις του Αμένθους αίθουσες,

συνέγραψα για την καθοδήγηση

εκείνων που είναι να έρθουν αργότερα,

αυτά τα αρχεία της ισχυρής σοφίας της Μεγάλης Ατλαντίδας.

Στην μεγάλη πόλη του KEOR, 
πάνω στη νήσο του UNDAL,

σε έναν χρόνο μακράν στο παρελθόν, 
εκκίνησα αυτή την ενσάρκωση.

Όχι όπως οι μικροί άνδρες 

της παρούσης εποχής 
ή όπως οι ισχυροί της Ατλαντίδας 
βίωναν και απεβίωναν,

αλλά όπως εκείνοι 
οι οποίοι από αιώνα σε αιώνα (aeon to aeon) 
ανανεώνουν την ζωή τους 
μέσα στις του Αμένθους Αίθουσες 
όπου ο ποταμός της ζωής

ρέει στην αιωνιότητα προς τα εμπρός.

Εκατό φορές το δέκα

έχω κατέλθει τον σκοτεινό δρόμο 
ο οποίος οδηγεί μέσα στο φως,

και άλλες τόσες φορές έχω ανέλθει

απο το σκότος μέσα στο φως 
την αντοχή και την δύναμή μου 
ανανεώνοντας.

Τώρα για άλλη μία φορά 
θα κατέλθω,

και οι άνδρες του ΚHEM 
(Khem είναι η αρχαία Αίγυπτος)

δεν θα με γνωρίζουν πλέον.

Μα σε έναν χρόνο 
ακόμη αγέννητο 
θα εγερθώ εκ νέου,

θαυμαστός και ισχυρός, 
απαιτώντας έναν λογαριασμό

απο εκείνους που άφησα πίσω μου.

Τότε προσέξτε, 
Ω άδρες του KHEM,

εάν σείς (ye) 
έχετε κατά λάθος 
προδώσει την διδασκαλία μου,

γιατι θα γκρεμίσω εσάς (ye) 
κάτω απο την υψηλή σας κατάσταση

μέσα στο σκότος των σπηλαίων 
απο το οποίο σείς ήρθατε.

Μην προδώσετε τα μυστικά μου

στους άνδρες του Βορρά

ή τους άνδρες του Νότου

αλλιώς η κατάρα μου 
θα πέσει πάνω σας.

Θυμηθείτε 
και προσέξτε 
τους λόγους μου,

διότι σίγουρα θα επιστρέψω ξανά

και θα απαιτήσω απο εσάς 
εκείνο το οποίο 
σεις φυλάσσετε.

Aεί (Aye), 
ακόμη και πέραν απο τον χρόνο 
και πέραν απο τον θάνατο 
θα επιστρέψω,

ανταμείβων ή τιμωρών

αναλόγως πως σεις (ye) 
έχετε συμπεριφερθεί.

Μεγαλειώδεις 
ήταν οι άνθρωποί μου 
στις αρχαίες ημέρες,

μεγαλειώδεις 
πέραν της ικανότητας αντίληψης 
των μικρών ανθρώπων 
που τώρα βρίσκονται γύρω μου ·

γνωρίζοντες την σοφία των παλαιών,

αναζητώντες πέραν, 
εντός της καρδιάς 
της αιωνιότητας

την γνώση 
η οποία ανήκει 
στην νεότητα της Γης.

Σοφοί ήμασταν 
με την σοφία

των του Φωτός Τέκνων 
τα οποία κατοικούσαν ανάμεσά μας.

Ισχυροί ήμασταν 
με την ισχύ που ελκόταν 
απο το αιώνιο πυρ.

Και απο όλους αυτούς, 
μεγαλειωδέστερος 
ανάμεσα στα τέκνα των ανδρών 
ήταν ο πατήρ μου, 
THOTME,

φύλαξ του μεγαλειώδους ναού,

σύνδεσμος 
μεταξύ των του Φωτός Τέκνων

τα οποία κατοικούσαν εντός του ναού 
και των φυλών των ανδρών 
που κατοικούσαν τις δέκα νήσους.

Εκπρόσωπος, 
των Τριών,

του Ενοίκου του UNAL,

ομιλών στους Βασιλείς

με την φωνή η οποία έπρεπε να υπακούεται.

Μεγάλωσα εκεί απο παιδί σε άνδρα,

διδαχθείς απο τον πατέρα μου 
τα παλαιότερα μυστήρια,

έως ότου στον χρόνο 
αναπτύχθηκε εντός μου 
το της σοφίας πυρ,

έως ότου αυτό φούντωσε 
και ετράπη 
σε μια καταναλίσκουσα τα πάντα φλόγα.

Μηδέν έτερον επιθυμούσα, 
απο την επίτευξη της σοφίας.

Ώσπου μία μεγάλη ημέρα 
η εντολή ήλθε

απο τον Ένοικο του Ναού 
να οδηγηθώ ενώπιόν του.

Λιγοστοί είναι 
μεταξύ των τέκνων των ανδρών

οι οποίοι είχαν δει αυτό το ισχυρό πρόσωπο 
και είχαν επιζήσει,

γιατι δεν είναι όπως οι υιοί των ανδρών

τα Τέκνα του Φωτός, 
όταν δεν είναι ενσαρκωμένα

σε φυσικό σώμα.

Επιλεγμένος ήμουν 
απο τους υιούς των ανδρών,

διδαχθείς απο τον Ένοικο 
έτσι ώστε οι σκοποί του να εκπληρωθούν,

σκοποί ακόμη αγέννητοι 
μέσα στην μήτρα του χρόνου.

Μακρείς εποχές 
ενοίκησα 
μέσα στον Ναό,

μαθαίνων ολοένα και ακόμη περισσότερη σοφία,

έως ότου, 
προσέγγισα το φως 
το εκπεμπόμενο

απο το μεγάλο πυρ.

Με δίδαξε εκείνος, 
το μονοπάτι προς τον Αμένθη,

τον υπόγειο κόσμο 
όπου ο μέγας βασιλεύς κάθεται

πάνω στον δικό του θρόνο δύναμης.

Βαθιά υποκλίθηκα 
μπροστά στους Κυρίους της Ζωής

και τους Κυρίους του Θανάτου,

λαμβάνων ως δώρο μου 
το Κλειδί της Ζωής.

Ελεύθερος ήμουν 
απο τις Αίθουσες του Αμένθους,

δεμένος δεν ήμουν 
απο τον θάνατο 
στον κύκλο της ζωής.

Μακριά στα άστρα ταξίδεψα 
ώσπου χώρος και χρόνος 
έγιναν ως ένα τίποτα.

Τότε έχων πιει βαθιά 
απο το κύπελλο της σοφίας,

κοίταξα μέσα στις καρδιές των ανδρών 
και εκεί βρήκα

μεγαλύτερα μυστήρια 
και ήμουν ευτυχής.

Γιατι μόνο στην Αναζήτηση της Αλήθειας 
θα μπορούσε η Ψυχή μου να ησυχάσει 
και η φλόγα εντός να σβήσει.

Κατά τη διάρκεια των εποχών έζησα,

βλέποντας εκείνους γύρω μου 
να δοκιμάζουν 
απο το κύπελλο του θανάτου 
και να επιστρέφουν ξανά 
στο φως της ζωής.

Βαθμηδόν 
απο τα Βασίλεια της Ατλαντίδας 
πέρασαν κύματα συνείδησης 
τα οποία είχαν γίνει ένα με εμένα,

μόνον για να αντικατασταθούν 
απο τον γόνο 
ενός χαμηλότερου άστρου.

Σε υπακοή στον νόμο,

ο λόγος του Διδασκάλου 
άνθισε σε άνθος.

Προς τα κάτω 
μέσα στο σκότος 
στράφηκαν οι σκέψεις των Ατλαντείων,

ώσπου στο τέλος 
μέσα στην οργή του 
ανήλθε απο το AGWANTI του, 
(μια κατάσταση απόσπασης)

ο Ένοικος,

προφέρων Την Λέξη, 
καλών την δύναμη.

Βαθιά στην της Γης καρδιά, 
οι υιοί του Αμένθους άκουσαν,

και ακούγοντας, 
κατηύθυναν την αλλαγή 
του άνθους του πυρός

που καίει αιώνια, 
αλλάζοντας και στρίβοντας, 
χρησιμοποιώντας τον ΛΟΓΟ 
(the LOGOS),

ώσπου εκείνο το μεγαλειώδες πυρ 
άλλαξε την κατεύθυνσή του.

Πάνω στον κόσμο τότε 
έπεσαν τα μεγαλειώδη ύδατα,

πνίγοντας και βυθίζοντας,

αλλάζοντας την της Γης ισορροπία

έως ότου 
μονο ο Ναός του Φωτός είχε απομείνει στέκων 
πάνω στο μεγαλειώδες όρος στο UNDAL

ακόμη να υψώνεται πάνω απο τα ύδατα ˙

ορισμένοι εκεί οι οποίοι ζούσαν,

σώθηκαν απο την ορμή των πηγών.

Με κάλεσε τότε ο Διδάσκαλος, λέγων:

''Συγκέντρωσε συ (ye) 
μαζί τους ανθρώπους μου.

Λάβε τους, 
με τις τέχνες που συ έχεις μάθει, 
πέρα μακριά απο τα ύδατα,

ώσπου συ να φθάσεις 
στην γη των μαλλιαρών βαρβάρων,

κατοικούντων μέσα σε σπήλαια της ερήμου.

Ακολούθησε εκεί το σχέδιο 
το οποίο ήδη σου είναι γνωστό''.

Συγκέντρωσα τότε 
τους ανθρώπους μου 
και εισήλθα 
στο μεγαλειώδες σκάφος του Διδασκάλου.

Προς τα επάνω ανήλθαμε 
μέσα στο πρωί.

Στο σκότος απο κάτω μας 
απλωνόταν ο Ναός.

Ξαφνικά απο πάνω του 
υψώθηκαν τα ύδατα.

Εξαφανίσθηκε απο την Γη,

έως την στιγμή που είχε οριστεί,

ήταν ο μεγαλειώδης Ναός.

Ταχέως φύγαμε 
προς την κατεύθυνση του ηλίου τoυ πρωινού, 
[(σημείωση: άρα πετούσαν ανατολικά)]

ώσπου απο κάτω μας 
απλωνόταν η γη των τέκνων του KHEM.

Mαινόμενοι, 
αυτοί ήρθαν με ρόπαλα και δόρατα,

υψωμένα με κακία 
ζητώντας να σφάξουν 
και να εξοντώσουν ολοκληρωτικά 
τους Υιούς της Ατλαντίδας.

Τότε σήκωσα το ραβδί μου 
και κατηύθυνα μια ακτίνα δόνησης,

χτυπώντας τους, 
ακόμη και ακολουθώντας τα ίχνη τους, 
ως κομμάτια βράχων

του βουνού.

Τότε μίλησα σε εκείνους 
με λόγους ήρεμους και ειρηνικούς,

λέγοντάς τους 
για την ισχύ της Ατλαντίδας,

λέγοντας οτι ήμασταν 
τέκνα του Ηλίου 
και δικοί του αγγελιοφόροι.

Τους φόβισα τόσο 
με την επίδειξη της μαγο-επιστήμης 
(magic-science) μου,

ώστε στα πόδια μου σέρνονταν, 
τότε τους ελευθέρωσα.

Μακράν κατοικήσαμε στην χώρα του KHEM,

μακράν και ακόμη μακράν ξανά.

Ώσπου υπακούων τις εντολές του Διδασκάλου,

ο οποίος 
ενώ κοιμάται 
κι όμως ζει αιωνίως,

έστειλα μακριά απο εμένα τους Υιούς της Ατλαντίδας,

τους έστειλα σε πολλές κατευθύνσεις,

ώστε μέσα απο την μήτρα του χρόνου 
η σοφία

να μπορέσει να ανέλθει ξανά 
στα τέκνα της.

Μακράν στον χρόνο κατοίκησα 
στην γη του KHEM,

οικοδομώντας μεγαλειώδη έργα 
απο την σοφία εντός μου.

Προς τα άνω αναπτύσσονταν 
μέσα στο φως της γνώσης

τα τέκνα του KHEM,

ποτισμένα απο τις βροχές της σοφίας μου.

Άνοιξα τότε ένα μονοπάτι προς τον Aμένθη

ώστε να μπορέσω να διατηρήσω τις δυνάμεις μου,

ζων απο εποχή σε εποχή 
ένας Ήλιος της Ατλαντίδας,

διατηρών τηv σοφία, 
διαφυλάττων τα αρχεία.

Μεγαλειώδεις λίγοι 
οι υιοί του KHEM,

κατακτούσαν τους ανθρώπους γύρω τους,

αναπτύσσονταν αργά 
προς τα άνω 
σε Ψυχική δύναμη.

Τώρα 
για μία φορά 
έφυγα απο εκείνους

πηγαίνοντας μέσα 
στις σκοτεινές αίθουσες του Αμένθους,

βαθιά εντός στις αίθουσες της Γης,

μπροστά στους Κυρίους των δυνάμεων,

πρόσωπο με πρόσωπο 
άλλη μια φορά 
με τον Ένοικο.

Ύψωσα ψηλά 
επάνω απο την είσοδο, 
μία πόρτα, 
μία πύλη

άγουσα κάτω 
στον Αμένθη.

Λίγοι θα ήταν εκείνοι 
που θα είχαν το κουράγιο 
να το αποτολμήσουν αυτό,

λίγοι θα περάσουν την πύλη 
στον σκοτεινό Αμένθη.

Ύψωσα επάνω απο το πέρασμα, 
μία μεγαλειώδη ισχυρή πυραμίδα,

χρήσει της δυνάμεως 
η οποία 
υπερνικά την δύναμη της Γης 
[(αντιβαρύτητα)].

Βαθιά 
και ακόμη βαθύτερα 
έθεσα ένα δύναμης-οίκημα 
(force-house) 
ή αίθουσα ·

απο αυτό 
χάραξα ένα κυκλικό πέρασμα

φθάνον σχεδόν 
έως την μεγαλειώδη κορυφή.

Eκεί στο αποκορύφωμα, 
έθεσα τον κρύσταλλο,

στέλνων την ακτίνα 
μέσα στον ''Χρονο-Χωρο'' (''Time-Space''),

ελκύων την δύναμη 
απο έξω απο τον αιθέρα,

εστιάζων επάνω 
στην πύλη του Αμένθους.

Άλλους θαλάμους οικοδόμησα 
και άφησα κενά 
σε όλους ορατά,

που όμως ακόμη 
κρυμμένα εντός τους 
είναι οι κλείδες του Αμένθους.

Εκείνον τον οποίο με κουράγιο 
θα τολμήσει / προκαλέσει 
τα σκοτεινά βασίλεια,

επιτρέψτε του 
να εξαγνιστεί πρώτα 
με μακρόχρονη νηστεία.

Ας ξαπλώσει 
μέσα στην σαρκοφάγο απο πέτρα 
εντός του θαλάμου μου.

Τότε εγώ θα αποκαλύψω σε αυτόν 
τα μεγάλα μυστήρια.

Σύντομα αυτός θα ακολουθήσει 
εκεί όπου θα τον συναντήσω,

ακόμη και μέσα στο σκότος της Γης 
εγώ θα τον συναντήσω,

Εγώ, 
ο Θωθ, 
Κύριος της Σοφίας,

θα τον συναντήσω 
και θα τον κρατήσω

και θα ενοικώ 
με εκείνον πάντα.

Οικοδόμησα την Μεγάλη Πυραμίδα,

σύμφωνα με το πρότυπο 
της πυραμίδας της δύναμης της Γης,

καίουσα αιωνίως, 
ώστε και αυτή, 
το ίδιο,

να διατηρεί την ισχύ της 
διαμέσου των αιώνων.

Εντός της, 
οικοδόμησα την γνώση μου 
της ''Μαγο-Επιστήμης'' 
("Magic-Science")

ώστε να μπορεί να βρίσκεται εδώ 
όταν θα επιστρέψω ξανά 
απο τον Αμένθη.

Αεί (Aye), 
όταν κοιμάμαι 
στις Αίθουσες του Αμένθους,

η Ψυχή μου 
που περιπλανάται ελεύθερη 
θα ενσαρκώνεται,

θα κατοικεί 
ανάμεσα στους άνδρες 
σε αυτή την μορφή 
ή σε άλλη.

(Ερμής, τρις-γέννητος.) 
(Hermes, trice - born.)

Aπεσταλμένος στην Γη είμαι 
του Ενοίκου,

εκτελών τις εντολές του 
έτσι ώστε 
πολλοί να μπορέσουν 
να ανυψωθούν.

Τώρα επιστρέφω 
στις αίθουσες του Αμένθους,

αφήνων πίσω μου 
μέρος της σοφίας μου.

Διατηρήστε σεις (ye) 
και κρατήστε σεις 
την εντολή του Ενοίκου:

''Υψώνετε 
πάντοτε προς τα επάνω 
τα μάτια σας 
προς το φως''.

Σίγουρα στον χρόνο, 
σεις (ye) είστε ένα 
με τον Διδάσκαλο,

σίγουρα δικαιωματικά 
σεις είστε ένα 
με τον Διδάσκαλο,

σίγουρα δικαιωματικά 
σεις είστε ένα 
με το ΟΛΟΝ (the ALL).

Τώρα, 
αναχωρώ απο σας (ye).

Γνωρίστε τα παραγγέλματά μου,

τηρήστε τα 
και να είστε αυτά (be them),

και εγώ θα είμαι μαζί σας,

βοηθώντας 
και καθοδηγώντας σας 
μέσα στο Φως.

Τώρα 
μπροστά μου ανοίγει η πύλη.

Κατέρχομαι 

μέσα στο της νυκτός σκότος.

[TEΛΟΣ ΠΙΝΑΚΟΣ Α']

[(Σχολιασμός Πίνακος A':)]

Το πέρασμα του Θωθ στις Αίθουσες του Αμένθους δεν ήταν η αλλαγή που καλούμε θάνατο. Απλώς τοποθέτησε το φυσικό του σώμα κάτω απο την ακτίνα δύναμης, που αργότερα αναφέρεται ως το κρύο Άνθος της Ζωής, οπου θα μπορούσε να διατηρηθεί επ' αόριστον. Ως Θωθ δεν θα επέστρεφε, μα ενώ το σώμα του αναπαυόταν, η συνείδησή του εισήλθε σε πολλά σώματα και έζησε πολλές ζωές.

Η Κεόρ ήταν η πόλη του Ιερατείου της Ατλαντίδας. Στο Ουντάλ, το νησί που ήταν απέναντι απο το Ουνάλ, υπήρχαν δύο πόλεις, ή καλύτερα δύο τμήματα μίας μεγάλης πόλης, που κάλυπταν το νησί. Το νησί περιβαλλόταν απο τείχη με πεζούλια και χωριζόταν στην μέση απο έναν ψηλό τοίχο. Η Κεόρ ήταν ακριβώς απέναντι απο το Ουνάλ και σε αυτήν ενοικούσε το ιερατείο. 

Στην άλλη πλευρά του νησιού, γνωστή ως ΤΣΙΕΝ, κατοικούσαν φιλοσοφικές και επιστημονικές ομάδες. Απαγορευόταν η είσοδος σε οποιοδήποτε μέρος του νησιού. Μόνο με άδεια απο τους ηγέτες μίας ομάδας μπορούσε κάποιος να εισέλθει. 

Οι αναφερόμενοι ως ισχυροί ήταν οι μύστες της Ατλαντίδας. Ήταν δεκατρείς. Ο Θώτμες, ο Πατέρας του Θωθ, ήταν ο επικεφαλής ή αρχηγός των δεκατριών. Λειτουργούσαν με την αρχή στην οποία αργότερα βασίστηκε η Μεγάλη Λευκή Στοά. Γνώριζαν την οδό για τις Αίθουσες του Αμένθους, οπου για κάποιο χρονικό διάστημα μπορούσαν να ξαπλώσουν κάτω απο το Άνθος της Ζωής και να αναζωογονήσουν τα σώματά τους. Σε αντίθεση με τους διδασκάλους δεν άφηναν τα σώματά τους όταν ενσαρκώνονταν σε άλλα σώματα, μα μόνον λούζονταν στο Πυρ της Ζωής και τα αναζωογονούσαν.

Ο ίδιος ο Θωθ είχε κατέλθει στον Αμένθη χίλιες φορές για να αναζωογονήσει το σώμα του. Με δεδομένο οτι αυτό ήταν αναγκαίο μία φορά κάθε πενήντα χρόνια, ο Θωθ θα πρέπει να ήταν περίπου 50.000 ετών την εποχή που έγραψε τους πίνακες. Ήταν 20.000 ετών την εποχή της καταβύθισης της Ατλαντίδας (η συγγραφή των Πινάκων πρέπει να έγινε κατά προσέγγιση μετά απο 20.000 χρόνια).

Ο Θωθ ξαπλώνει το σώμα του κάτω απο το Άνθος της Ζωής έτσι ώστε να το λάβει ξανά όταν θελήσει και στέλνει την συνείδησή του να γεννηθεί σε άλλα σώματα. Επι πλέον αναφέρει ρητά οτι θα ενσαρκωθεί πάλι σε μία μεταγενέστερη εποχή. Αυτή η εποχή προσδιορίζεται παρακάτω στους Πίνακες και θα είναι όταν επιτεθούν στην γη εισβολείς απο το εξώτερο διάστημα. Τα μυστικά που άφησε ήταν το μεγάλο πολεμικό πλοίο κάτω απο την Σφίγγα και το μυστικό των Πυραμίδων. Οι άνθρωποι του Κεμ ή της Αιγύπτου, που τους όρισε φύλακες έχουν εκπληρώσει πιστά την διαταγή και φυλούν ακόμη τα μυστικά. Η Μυστική Σοφία που τους έδωσε τους επέτρεψε να τα προστατέψουν απο τους λαούς που ήρθαν μετά.

Οι άνθρωποι του Θωθ δεν ήταν η μάζα των Ατλάντειων, αλλά μία ομάδα που ζούσε στο Ουντάλ και αποτελούσε τις επιστημονικές, φιλοσοφικές και ιερατικές τάξεις. Είχαν μάθει να αναζητούν την γνώση στην πηγή της, στα Ακασικά Αρχεία. Τα Τέκνα του Φωτός ήρθαν ανάμεσά τους κατά εποχές και τους δίδαξαν την σοφία που τους επέτρεψε να κάνουν το επόμενο βήμα προς τα εμπρός. Η δύναμη του αιωνίου πυρός ήταν το πυρ της Παγκόσμιας Συνείδησης.

Ο Θώτμες, ο πατέρας του Θωθ, ήταν αρχιερέας στο Ουντάλ, ο εκπόσωπος των Τέκνων του Φωτός και ο Ένοικος του Ουνάλ, στους βασιλείς και λαούς των νησιών.

Ο Θωθ διδάχτηκε τα μυστήρια που διατηρούσαν στα μυστικά αρχεία του Ναού. Είχε αναπτυχθεί στο παρελθόν σε τέτοιο βαθμό ώστε συνελάμβανε γρήγορα τις αλήθειες που του δίδασκαν. Η επιθυμία για απόλυτη γνώση αφύπνισε εντός του τέτοιες τρομερές δυνάμεις και τον έθεσε σε τέτοιο πεδίο δόνησης ώστε ο Ένοικος συνειδητοποίησε την ύπαρξή του.

Ο Ένοικος δεν είχε την μορφή ούτε το σχήμα που έχει τώρα ο άνθρωπος, μα καταλάμβανε ένα σώμα παρόμοιο με τα σώματα που καταλαμβάνονταν απο την συνείδηση κατά την διάρκεια του πρώτου τμήματος του πρώτου κύκλου, το σφαιρικό σώμα. Το φως και η δύναμη που εκπορεύονται απο ένα τέτοιο σώμα έχουν τέτοια ισχύ που ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να τα αντέξει. Μόνο μία συνείδηση σε υψηλό πεδίο δόνησης μπορούσε να τα αντέξει και να εξακολουθεί να παραμένει υλική.

Ο Ένοικος είδε στον Θωθ έναν που ήταν έτοιμος να έχει την Σπίθα του Φωτός για να δυναμώνει την φλόγα. Το φούντωμα της φλόγας έφερε στον Θωθ ζωή ισχυρότερη απο την ζωή των συνηθισμένων ανθρώπων, και ενώ αποκτούσε περισσότερη γνώση του έδειξαν το μονοπάτι προς τις Αίθουσες του Αμένθους, όπου βρίσκεται το Άνθος της δύναμης της Ζωής αυτού του πλανήτη.

Ενώ στεκόταν μπροστά στους Κυρίους της Ζωής, και του Θανάτου, έλαβε το κλειδί της ζωής και του θανάτου, με δύναμη να λαμβάνει και να αφήνει την ζωή σύμφωνα με την θέλησή του.

Με την απόκτηση της δύναμης πάνω στην ζωή και στον θάνατο ο Θωθ μπορούσε να ξαπλώνει το σώμα του και να ταξιδεύει σύμφωνα με την θέλησή του στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του χρονο-χώρου.

Αφου γεύτηκε την σοφία του Κόσμου, βρήκε οτι ήταν επικεντρωμένη στις καρδιές ή στους νόες των ανθρώπων. Εκεί βρήκε μεγαλύτερα μυστήρια, αφου μέσω του ανθρώπου ο Κόσμος εκτείνεται σε ανεξερεύνητες περιοχές.

Ο Θωθ γεννήθηκε 20.000 χρόνια πριν απο την καταβύθιση της Ατλαντίδας, μα επειδή είχε αποδεχτεί ένα ιδιαίτερο έργο, δεν προχώρησε αλλού όπως οι άλλοι που είχαν επιτύχει την πρώτη Φώτιση. Όσοι τον περιέβαλλαν στην νεότητά του πέρασαν στην Αφροδίτη και αντικαταστάθηκαν απο ένα κύμα συνειδήσεων απο τον Άρη.

Οι συνειδήσεις αυτού του δεύτερου κύματος ήταν τέτοιες που δεν μπορούσαν να τους εμπιστευτούν την επιστήμη και την σοφία των πρώτων Ατλαντείων αφου θα μπορούσαν να τις χρησιμοποιήσουν λανθασμένα. Ο Ένοικος πρόφερε την Λέξη Δύναμης την οποία άκουσαν οι Κύριοι των Κύκλων που ενοικούν στον Αμένθη. Ακούγοντάς την κατηύθυναν την ισορροπία της γης σε νέα κανάλια, κάτι που προκάλεσε την καταβύθιση της ξηράς (της Ατλαντίδας) και ταυτόχρονα την εξαφάνιση της επιστήμης και της γνώσης που διέθετε η μάζα των ανθρώπων. Αυτή η γνώση, παρ'ό,τι δεν συγκρινόταν με την γνώση των Τέκνων του Φωτός, ήταν πάρα πολύ μεγαλειώδης για να παραμείνει στα χέρια των υπανάπτυκτων. Το Άνθος του Πυρός δεν είναι στο Άνθος του Πυρός της Ζωής, αλλά στην πυραμίδα του ψυχρού πυρός που είναι η ισορροπία της γης.

Ο Ναός του Φωτός δεν ήταν ο Ναός του Ουνάλ, μα ο εξωτερικός ναός του ιερατείου στο Ουντάλ. Ο ναός του Ουνάλ ουδέποτε αναφερόταν ως ναός, μα μόνον ως η πύλη ή ο τόπος του Ενοίκου. Εφόσον ήταν γνωστό απο τι συντίθετο και δεν υπόκειτο σε καταστροφή, έτσι δεν θεωρήθηκε οτι καταποντίστηκε.  Μόνο λίγοι απο τους σοφούς ανθρώπους του Ουντάλ αφέθηκαν να ζουν οταν καταποντίστηκε το υπόλοιπο του εδάφους.

Η γη των μαλλιαρών βαρβάρων είναι η γη που είναι τώρα γνωστή ως Αίγυπτος. Η χώρα Κεμ ήταν η πρώτη έδρα μάθησης που εγκαθιδρύθηκε απο τους Ατλαντείους. Απο εκεί σε κατοπινές εποχές έστειλαν απεσταλμένους σε άλλες βάρβαρες φυλές σε διάφορα μέρη της επιφάνειας της γης. Αυτό ήταν το σχέδιο που αναφέρεται, να χρησιμοποιήσουν την χώρα Κεμ ως τον οίκο της νέας φυλής της σοφίας.

Το πλοίο του διδασκάλου ήταν ένα πλοίο ικανό να ταξιδεύει μεταξύ των πλανητών και ήταν οπλισμένο με όπλα που θα μπορούσαν να καταστρέψουν ο,τιδήποτε ζωντανό στην επιφάνεια της γης, εάν χρησιμοποιούνταν ολόκληρη η δύναμή τους. Στην ατμόσφαιρα πλοηγείτο με ατομικούς κινητήρες, μα έξω απο το πυκνό στρώμα μπορούσε να κινηθεί με την σκέψη, όχι μόνο ανάμεσα στους πλανήτες μα σε οποιονδήποτε χώρο οραματιζόταν ο νους του πιλότου. Η δομή του ήταν τέτοια ώστε η υλικότητά του αυξανόταν ή μειωνόταν με δονήσεις σύμφωνα με την θέληση του χειριστή του.

[(αυτά τα γράφει ο Raleich το 1920)]

Ενώ ο Θωθ εγκατέλειπε το νησί του Ουνάλ, αφού το Ουντάλ (παρό,τι δεν το αναφέρει) είχε ήδη βυθιστεί, ο μεγάλος Ναός ή τόπος του Ενοίκου βυθίστηκε επίσης, μα δεν καταστράφηκε.

Όταν οι βάρβαροι συνάντησαν τον Θωθ και τους ακολούθους του, τους Ατλαντείους, προσπάθησαν να τους σκοτώσουν, αλλά ακινητοποιήθηκαν απο μία ακτίνα που προκαλούσε παράλυση, απο την ράβδο δύναμης του Θωθ. Αυτή η ράβδος μπορούσε να μεταδίδει ή να εκτοξεύει εκατοντάδες διαφορετικές εκδηλώσεις δύναμης, που κατευθύνονταν απο την θέληση του χειριστή της. [(Κηρύκειον)]

Η προφανώς υπερφυσική δύναμη του Θωθ ανάγκασε τους βαρβάρους να υποταχθούν. Η δήλωσή του οτι ήταν τέκνο του Ηλίου υπήρξε η βάση για την λατρεία του ηλίου ανάμεσα σε πολλές αρχαίες φυλές. Ο Θωθ αναφερόταν φυσικά στον Πνευματικό Ήλιο.

Απαιτήθηκαν πολλά χρόνια για να εγκαθιδρύσει την νέα έδρα των Τέκνων του Ηλίου, μα όταν επετεύχθη αυτό, εστάλησαν απεσταλμένοι σε άλλες φυλές για να τις διδάξουν και να τις καθοδηγήσουν.

Με το πέρασμα του χρόνου ο Θωθ θεώρησε αναγκαίο να ανοίξει ένα πέρασμα (στην Αίγυπτο) προς τον Αμένθη, για την ανανέωση του σώματός του, αφου αν και ήταν γεμάτο απο δύναμη, μετά απο εκατοντάδες χρόνια άρχισε να αποδομείται. Αυτό ήταν αναγκαίο επειδή το έργο του δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί.

Μετά απο μακρά χρονική περίοδο οι βάρβαροι του Κεμ εξελίχθηκαν συνειδησιακά ώσπου έγιναν ικανοί να προχωρήσουν χωρίς την βοήθεια του Θωθ. Ο Θωθ σχεδιάζει να εισέλθει στις Αίθουσες του Αμένθους και τοποθετεί το σώμα του κάτω απο το Άνθος της Ζωής, ενώ η συνείδησή του μεταβαίνει αλλού. Η είσοδος του Αμένθους βρίσκεται κάτω απο την Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα του Χουφου. Για να οικοδομηθεί διαφοροποιήθηκε η ατομική δομή της πέτρας ώστε να γίνει πολύ ελαφριά, τοποθετήθηκε στην θέση της και μεταβλήθηκε ξανά. Κάτω απο την Πυραμίδα είναι το δωμάτιο της δύναμης που συνδέεται με την κορυφή της Πυραμίδας μέσω ενός κεντρικού φρεατίου ή πηγαδιού. Στα άνω τμήματα του φρεατίου υπάρχει ένας φακός ή κρύσταλλος μέσω του οποίου κατευθύνονται οι ακτίνες απο την αίθουσα δύναμης. Αυτές συγκλίνουν μέσα στον χωροχρονο διανοίγοντας ένα μονοπάτι με διαστάσεις απο το κάτω μέρος της Πυραμίδας έως την Αίθουσα του Αμένθους, η οποία, αν και σε ταυτόχρονη κίνηση και χώρο με την γη, υπάρχει στον δικό της χώρο.

Οι κρυμμένοι θάλαμοι είναι εκείνοι που αναφέρονται στο Βιβλίο για την Μεγάλη Πυραμίδα. Η Σαρκοφάγος συνδέεται με το κεντρικό φρεάτιο και όταν κάποιος βρίσκεται εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, το σώμα του μεταφέρεται απο το φρεάτιο στην κεντρική αίθουσα δύναμης. Η γνώση αυτού, διατηρήθηκε στα μετέπειτα χρόνια, αλλά υποτιμήθηκε (υποβιβάστηκε) σε μία τελετή μύησης. Βεβαίως πρώτα ήταν αναγκαίο να αλειφθεί το σώμα εκείνου που ήταν να μεταφερθεί, με μία συγκεκριμένη αλοιφή. Δυστυχώς η γνώση αυτή δεν διατηρήθηκε απο τους μετέπειτα Αιγυπτίους. 

Η Μεγάλη Πυραμίδα είναι άφθαρτη. Εάν τα εσωτερικά μέρη της διαταράσσονταν, τότε θα απελευθερώνονταν δυνάμεις απο τους Φρουρούς που θα κατέστρεφαν οποιονδήποτε άνθρωπο και οποιοδήποτε πράγμα ίσως την απειλούσε.

Ο Θωθ αργότερα ενσαρκώθηκε ως Ερμής, ή έλαβε την μορφή άλλων μεγάλων διδασκάλων, αν και όχι πάντοτε πάνω στην γη.

Ο Θωθ αποχωρεί με την δήλωση οτι όσοι έπονται, θα μπορέσουν, με τον καιρο, να διαβούν το ίδιο μονοπάτι.

[(A. S. Raleigh)]

- - - - - - - -