[(Αθανασίου Ϛαγειρίτου
«ΩΓΥΓΙΑ»)]

- - - - - - - - -
ΚΕΦΑ'ΛΑΙΟΝ ΚΖ'.
Περί του Άτλαντος.

Ο Άτλας, κατά μεν τινας, ήτον υιός του Ιαπετού και της Ασίας, ή Κλυμένης, ή Ασωπής, ή Θέμιδος, και αδελφός του Προμηθέως και Επιμηθέως. Κατ' άλλους δε, ήτον υιός του Ουρανού και της Τιταίας, αδελφός του Κρόνου, και εις των Τιτάνων. Κατ' άλλους δε, του Ποσειδώνος και της Λιβύας, ή της Κλ[(ε)]ιτούς · εχρημάτισαν όμως τρεις Άτλαντες · ο μεν της Μαυριτανίας, ο δε της Ιταλίας, και ο άλλος της Αρκαδίας · όθεν και η σύγχυσις των γονέων · τας πράξεις δε όλων επεφόρτισαν μόνον εις τον της Μαυριτανίας, ο οποίος ήτον υιός του Ουρανού.

Ο Άτλας λοιπόν ήτον εις την Τιτανομαχίαν αρχηγός των Τιτάνων, και ο ισχυρώτατος και εμπειρώτατος πάντων
· όθεν αφ' ου ενικήθησαν και ετιμωρήθησαν οι Τιτάνες, έταξεν ο Ζευς και εις αυτόν τιμωρίαν, να κρατή τον Ουρανόν εις τους ώμους αυτού, και να ϛέκεται εις το όρος εκείνο, το οποίον ωνομάσθη απ' αυτού Άτλας. Τούτο δε το όρος είναι εις την Μαυριτανίαν της Αφρικής, Άτλας και νυν ονομαζόμενον παρά τοις Γεωγράφοις · κατ' άλλους δε, ήτον εις τους Υπερβορείους. Διαβαίνων δε ο Ηρακλής εκείθεν δια τα μήλα των Εσπερίδων, έλαβεν αυτός τον Ουρανόν εις τους ώμους αυτού, και έϛειλε τον Άτλαντα να φέρη τα μήλα · επειδή είπεν ο Προμηθεύς, να μη τύχη και έλθη αυτός ο ίδιος εις τας Εσπερίδας · Αφ' ου δε έφερε τα μήλα ο Άτλας, δεν ήθελε να δεχθή τον Ουρανόν πλέον · ο Ηρακλής όμως, βλέπων οτι κινδυνεύει να μείνη αυτός υπό το τοσούτο βάρος, εξηπάτησεν αυτόν, λέγων, να δεχθή τον Ουρανόν ολίγον τι μόνον, έως να κατασκευάση αυτός σπείραν (*) εις την κεφαλήν αυτού · τούτο δε ακούσας ο Άτλας έβαλε τα μήλα κατά γης, και εδέχθη τον Ουρανόν. Ο δε Ηρακλής λαβών τα μήλα ανεχώρησεν.
- - - - - - - - -
(*) Η σπείρα ήτον το έλιγμα εκείνο, το οποίον έχουσι και ήδη εις την κεφαλήν οι φέροντές τι βάρος επί της κεφαλής.



Κατ' άλλους δε, ήτον βασιλεύς της Μαυριτανίας ο Άτλας, και ποιμήν πλούσιος, έχω πολλών ειδών ζώα, και εκατόν ποίμνας αφ' εκά
ϛου είδους · και κήπους μεγάλους και καλούς, εις τους οποίους ήσαν και τα θρυλλούμενα χρυσά μήλα. Ότε δε διέβαινεν ο Περσεύς εκείθεν, ήθελε να καταλύση μίαν νύκτα προς αυτόν. Αλλ' εκείνος, μαθών οτι ο Περσεύς ήτον υιός του Διός, δεν τον εδέχετο · επειδή είπεν η Θέμις πρότερον, οτι εις υιός του Διός μέλλει να αρπάση τα χρυσά μήλα εκ των κήπων αυτού · κατ' άλλους δε, ήθελε να περάση ο Περσεύς εκείθεν, και αυτός δεν τον άφηνε. Ο δε Περσεύς πρώτον μεν εδοκίμασε να καταπείση αυτόν δια λόγων · μη δυνηθείς δε, μετεχειρίσθη την βίαν, και ήλθον εις χείρας · εν[(ν)]οήσας δε και τότε τας δυνάμεις αυτού κατωτέρας, μετεχειρίσθη την πανουργίαν · επειδή, δείξας την κεφαλήν της Μεδούσης προς τον Άτλαντα, μετεμόρφωσεν αυτόν εις το όρος, το οποίον ωνομάσθη Άτλας απ' αυτού. Και αι μεν τρίχες της κεφαλής αυτού μετεμορφώθησαν εις δένδρα, τα γένεια εις δάση και δρυμούς, τα οϛά εις πέτρας αποτόμους, η κεφαλή εις την μεσαίαν και υψηλοτάτην κορυφήν, και οι ώμοι εις τας δύω ακρινάς κορυφάς.

Κατ' άλλους δε, μετά τον θάνατον του Υπερίονος, ο Άτλας και ο Κρόνος εμοίρασαν το βασίλειον
· και ο Άτλας έλαβε τους παρωκεανίους τόπους της Μαυριτανίας, και απ' αυτού ωνομάσθησαν οι εγχώριοι Ατλάντειοι, και το όρος Άτλας · και οτι ήτον αϛρονόμος και πρώτος επενόησε την Ουράνιον σφαίραν, και δια τούτο εμυθολογήθη, οτι εκράτει τον Ουρανόν εις τους ώμους. Κατ' άλλους δε, ο Άτλας ήτον Λίβυος μαθηματικός και αϛρονόμος, και ανέβαινεν εις το όρος εκείνο να παρατηρή τους αϛέρας · και εκείθεν έπεσε ποτέ εις την Θάλασσαν εξ απροσεξίας και ηφανίσθη. Όθεν ωνομάσθη απ' αυτού και το όρος, και ο Ωκεανός Ατλαντικός. Κατ' άλλους δε, το όρος εκείνο είναι τόσον υψηλόν, ώϛε φαίνεται οτι εγγίζει εις τον Ουρανόν · όθεν εμυθεύθη οτι ο Άτλας κρατεί τον Ουρανόν. Και ούτος μεν ήτον, ως φαίνεται, ο της Μαυριτανίας Άτλας. Αναφέρονται δε σημεία εις την Πελοπόννησον και του Αρκάδος Άτλαντος, οτι ήτον Κυνηγός, και εδίψησε ποτέ πολύ · μη ευρίσκων δε ύδωρ εκτύπησε μίαν πέτραν με το δόρυ, εις την Λακωνίαν, και εξήλθε πηγή ψυχροτάτη. Εις την Ήλιδα δε εδείκνυον σπήλαιον παραθαλάσσιον, όπου εγεννήθησαν αι θυγατέρας αυτού. Κατ' άλλους δε εγεννήθησαν εις την Αρκαδίαν · απο δε των θυγατέρων αυτού ωνομάσθησαν τινά όρη της Πελοποννήσου, ως ρηθήσεται εν τοις οικείοις τόποις.

Είχε δε γυναίκα ο Άτλας την Εσπερίδα, θυγατέρα του αδελφού αυτού Εσπέρου. Κατά δε την κοινήν γνώμην, είχε την Πλειόνην γυναίκα θυγατέρα του Ωκεανού, εξ ης εγέννησε δεκαπέντε θυγατέρας
· όθεν μετωνομάσθη Πλειόνη, κατά τινας, δια το πλήθος των θυγατέρων · επειδή πρότερον ωνομάζετο Αίθρα · αι δε θυγατέρες, όλαι μεν κοινώς ωνομάσθησαν Ατλαντίδες απο του πατρός αυτών · ων δε, αι μεν εξής επτά, η Μαία, Ηλέκτρα, Ταϋγέτη, Αϛερόπη, Μερόπη, Αλκυόνη, και Κελαινώ, ωνομάσθησαν ιδίως Πλειάδες απο της μητρός αυτών · αι δε πέντε, Φαίσυλα, Αμβροσία, Κορωνίς, Ευδώρα, και Πολυξώ, ωνομάσθησαν Υάδες απο του αδελφού αυτών Ύαντος · των δε λοιπών τριών τα ονόματα αγνοούνται. Εγέννησε δε και δύο υιούς, τον Ύαντα και Έσπερον. Κατ' άλλους δε, εγέννησε πολλούς υιούς, πλην μόνον ούτοι οι δύο είναι γνωϛοί.

[(Tέλος Κεφαλαίου ΚΖ')]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε, ρωτήστε, προτείνετε: